به گزارش تابش کوثر، تجهیزات باشگاه از دمبل و هالتر گرفته تا دستگاه‌های ورزشی، می‌توانند محل تجمع انواع باکتری‌ها، ویروس‌ها و قارچ‌های بیماری‌زا مانند آنفلوآنزا، زرد زخم و قارچ پای ورزشکار باشند. بیشترین نقاط آلوده در باشگاه، مکان‌های گرم و مرطوب مانند سونا، دوش، استخر و جکوزی هستند، اما بسیاری از دستگاه‌ها و تجهیزات دیگر نیز می‌توانند حامل میکروب‌ها باشند.
عرق بدن که ترکیبی از ویتامین‌ها، نمک‌های معدنی، اسید لاکتیک، آمینواسیدها و لیپیدهاست، می‌تواند منبع تغذیه‌ای مناسبی برای رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها باشد. حتی پس از خشک شدن عرق، این مواد مغذی باقی می‌مانند و امکان رشد میکروب‌ها را فراهم می‌کنند. مطالعات نشان داده‌اند که باکتری‌های عامل عفونت‌های پوستی، مانند «استافیلوکوکوس اورئوس» که می‌تواند منجر به عفونت MRSA شود، در بسیاری از سطوح باشگاه یافت می‌شوند.
عفونت‌های گوارشی نیز از دیگر خطرات بالقوه هستند. باکتری‌هایی مانند «سالمونلا» که عامل تهوع، اسهال و استفراغ است، روی تجهیزات باشگاه شناسایی شده‌اند. همچنین، نفس کشیدن و سرفه در حین تمرین می‌تواند ویروس‌های دستگاه تنفسی مانند ویروس سرماخوردگی، آنفلوآنزا، کووید-۱۹ و ویروس سنسیشیال تنفسی را در هوا و روی سطوح منتشر کند. تحقیقات نشان می‌دهند که این ویروس‌ها می‌توانند ساعت‌ها در فضای بسته باشگاه باقی بمانند و روی سطوح سخت تا چند روز زنده بمانند.
پوشش بدن هنگام تمرین نیز می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های پوستی را افزایش دهد. بسیاری از افراد برای جلوگیری از تعریق بیش از حد، پوست خود را بدون پوشش می‌گذارند که این موضوع احتمال انتقال عفونت‌هایی مانند عفونت‌های قارچی تینئا (از جمله قارچ پوستی و پای ورزشکار)، ویروس پاپیلومای انسانی (عامل زگیل کف پا) و زرد زخم را افزایش می‌دهد. این عفونت‌ها می‌توانند از طریق اتاق رختکن، دوش یا جکوزی منتقل شوند.
با این حال، روش‌هایی برای کاهش خطر ابتلا به این عفونت‌ها وجود دارد. به‌طور ایده‌آل، تمام تجهیزات ورزشی باید مرتباً ضدعفونی شوند. هرچند نظافت این وسایل بر عهده مدیران باشگاه است، اما بهتر است هر فرد قبل و بعد از استفاده از دستگاه‌ها، سطح آن را با دستمال ضدعفونی‌کننده تمیز کند.
شستن دست‌ها با آب و صابون قبل و بعد از باشگاه ضروری است، زیرا دست‌ها عامل اصلی انتقال میکروب‌ها هستند. اگر امکان شست‌وشوی دست‌ها وجود ندارد، استفاده از ضدعفونی‌کننده‌های حاوی حداقل ۷۰ درصد الکل توصیه می‌شود. علاوه بر این، باید از اشتراک گذاشتن حوله، شانه و تیغ اصلاح خودداری کرد و هرگز در باشگاه یا حمام آن بدون کفش راه نرفت.
برای جلوگیری از انتقال ویروس‌های موجود در هوا، واکسیناسیون، شستن دست‌ها، استفاده از ماسک و رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی در صورت امکان توصیه می‌شود. همچنین، پوشاندن هرگونه زخم یا خراش با بانداژ، دوش گرفتن پس از ورزش و پوشیدن لباس‌های تمیز از دیگر اقدامات مؤثر برای جلوگیری از عفونت‌های پوستی است.
در نهایت، نباید بهداشت کیف ورزشی را نادیده گرفت. این کیف که محل نگهداری حوله و لباس‌های عرق‌کرده است، می‌تواند محیطی مناسب برای رشد میکروب‌ها باشد. برای کاهش آلودگی و بوی نامطبوع، ضدعفونی کردن آن پس از یک یا دو بار استفاده ضروری است.

م/110*