به گزارش تابش کوثر، پژوهشی که در نشریه «جاما اینترنال مدیسین» منتشر شده است نشان می‌دهد که مصرف بالای کره می‌تواند خطر مرگ زودرس را افزایش دهد.

محققان در این مطالعه، اطلاعات رژیم غذایی و وضعیت سلامت ۲۲۱ هزار و ۵۴ بزرگسال را در طول ۳۳ سال بررسی کردند.

بر اساس این یافته‌ها، افرادی که روزانه بیش از نصف قاشق غذاخوری کره مصرف می‌کردند، ۱۵ درصد بیشتر در معرض خطر مرگ زودرس قرار داشتند.

در مقابل، افرادی که در رژیم غذایی خود روغن‌های گیاهی بیشتری مانند روغن زیتون، سویا و کانولا مصرف می‌کردند، ۱۶ درصد کمتر در معرض خطر مرگ ناشی از سرطان، بیماری‌های قلبی و سایر عوامل بودند.

یو ژانگ، نویسنده اصلی این پژوهش و پژوهشگر در بیمارستان «بریگام اند ویمنز»، گفت: «کره‌های سنتی سرشار از چربی‌های اشباع هستند که می‌توانند التهاب ایجاد کرده و فعالیت‌های هورمونی را مختل کنند؛ این امر خطر ابتلا به سرطان‌های سینه و پروستات را افزایش می‌دهد.»

به گفته ژانگ، چربی‌های اشباع همچنین می‌توانند سطح کلسترول بد (LDL) را افزایش داده و در نتیجه، خطر بیماری‌های قلبی و سکته مغزی را بالا ببرند.

کارشناسان تغذیه می‌گویند لبنیاتی مانند کره حاوی فاکتور رشد شبه انسولین ۱ (IGF-1) هستند که برخی تحقیقات آن را با رشد سلول‌های سرطانی مرتبط دانسته‌اند.

همچنین، کره در پخت‌وپز با حرارت بالا می‌تواند ترکیبات مضری مانند کلسترول اکسید شده و محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته (AGEs) تولید کند. اینها موادی هستند که تصور می‌شود خطر استرس اکسیداتیو را افزایش می‌دهند و این عاملی است که با بیماری‌های جدی مانند سرطان و بیماری‌های قلبی ارتباط دارد.

بر اساس یافته‌های این مطالعه، جایگزینی روزانه تنها ۱۰ گرم کره (کمتر از یک قاشق غذاخوری) با روغن‌های گیاهی می‌تواند خطر مرگ زودرس و همچنین مرگ ناشی از سرطان را تا ۱۷ درصد کاهش دهد.

کارشناسان توصیه می‌کنند برای کاهش مصرف کره، می‌توان هنگام پخت سبزیجات از روغن‌هایی مانند روغن زیتون یا کانولا استفاده کرد. به گفته آنان، روغن‌های گیاهی طعم‌های متفاوتی دارند و ممکن است برای یافتن گزینه مناسب با ذائقه خود نیاز به کمی آزمایش باشد.

همچنین تأکید شده است که انتخاب منظم روغن‌های گیاهی به جای کره می‌تواند در درازمدت به بهبود سلامت کمک کند.

پژوهشگران یادآور می‌شوند که این یافته‌ها به معنای کنار گذاشتن کامل کره نیست، بلکه تأکید دارند که کاهش مصرف آن و استفاده متعادل در رژیم غذایی می‌تواند نقش مهمی در حفظ سلامت ایفا کند.

م/۱۱۰*