به گزارش تابش کوثر، این مطالعه بازنگری شده شامل تمام کودکان مبتلا به سرطان جدیداً تشخیص داده‌شده در سنین ۲ تا ۱۸ سال در سراسر کانادا از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۲۰ می‌شود. چاقی به عنوان شاخص توده بدنی (BMI) تنظیم شده بر اساس سن و جنس که برابر یا بالاتر از درصد ۹۵ باشد، تعریف شده است.
در میان ۱۱٬۲۹۱ کودک مبتلا به سرطان، ۱۰٫۵٪ در زمان تشخیص چاق بودند. محققان نرخ بقا بدون حادثه پنج ساله (بقا بدون عود سرطان) و همچنین بقا کلی را بررسی کردند.
مقایسه با بیماران بدون چاقی در زمان تشخیص اولیه سرطان نشان داد که کودکان چاق دارای نرخ بقا بدون حادثه پنج ساله پایین‌تر (۷۷٫۵٪ در مقابل ۷۹٫۶٪) و بقا کلی پایین‌تر (۸۳٫۰٪ در مقابل ۸۵٫۹٪) هستند.
پس از تنظیم عوامل مختلف مانند سن، جنسیت، قومیت، سطح درآمد محله، دوره درمان و دسته‌بندی‌های سرطان، چاقی در زمان تشخیص با افزایش ۱۶٪ در ریسک عود سرطان و افزایش ۲۹٪ در ریسک مرگ مرتبط بود. تأثیر منفی چاقی بر پیش‌آگهی به ویژه در بیماران مبتلا به لوسمی لنفوبلاستیک حاد و تومورهای مغزی برجسته بود.
دکتر تای هوآ تران، نویسنده ارشد این مطالعه از بیمارستان مرکزی دانشگاهی سنت-ژاستین در مونترال، گفت: «مطالعه ما تأثیر منفی چاقی را در میان تمامی انواع سرطان‌های کودکان نشان می‌دهد. این مطالعه مبنای لازم برای ارزیابی استراتژی‌های مختلف به منظور کاهش ریسک منفی چاقی بر نتایج سرطان در آزمایش‌های آینده را فراهم می‌کند.»
وی افزود: «این مطالعه همچنین بر لزوم کاهش اپیدمی چاقی کودکان تأکید می‌کند، زیرا می‌تواند به عواقب بهداشتی قابل توجهی منجر شود.»

م/110*