به گزارش تابش کوثر، محققان ایرانی وصله‌های ریزسوزن زیست‌تجزیه‌پذیری طراحی کرده‌اند که به طور موثری کمبود اکسیژن در زخم‌های مزمن را جبران می‌کند. این فناوری، توسط گروهی از محققان به سرپرستی محمدمهدی سمندری، اشکان نوین، پژمان قلیچ و فرنوش سعیدی‌نژاد توسعه یافته است.  
فرایند ترمیم زخم‌های مزمن به علت کمبود اکسیژن یا شرایط هیپوکسی به تعویق می‌افتد. وصله‌های ریزسوزنی جدید با ژلاتین متاکریلویل زیست‌تجزیه‌پذیر ساخته شده‌اند و پس از نفوذ به بافت‌های زخم، اکسیژن آزاد می‌کنند.  
این وصله‌ها علاوه بر نفوذ به بافت، قابلیت زیست‌سازگاری بالا داشته و قادرند میزان اکسیژن لازم برای افزایش بقای سلول‌های هیپوکسیک را در شرایط آزمایشگاهی تأمین کنند. آزمایش‌ها روی جانداران نیز نشان داده که این فناوری بدون آسیب به موش آزمایشی، فرایند التیام جراحت شدید پوستی را مختل نمی‌کند.  
این نوآوری درمانی امید جدیدی برای مبارزه با هیپوکسی زخم‌های مزمن فراهم کرده و می‌تواند کاربردهای گسترده‌ای در پزشکی داشته باشد.  

م/110