به گزارش تابش کوثر، تیمی از دانشمندان آمریکایی ادعا کرده‌اند که توانسته‌اند رنگی را تجربه کنند که هیچ‌کس تاکنون ندیده است. آن‌ها در این آزمایش، با استفاده از پالس‌های لیزری که به‌طور دقیق به سلول‌های شبکیه چشم شلیک شده، ادراک بصری را فراتر از مرزهای طبیعی آن سوق داده‌اند.
این رنگ که آن را «اُلو» (Olo) نامیده‌اند، تنها از طریق فناوری خاص و در شرایط آزمایشگاهی قابل دیدن است.
رن انگ، مهندس برق در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، در این‌باره اعلام کرد: «از ابتدا پیش‌بینی می‌کردیم که این تجربه شبیه هیچ رنگی که تاکنون دیده‌ایم نخواهد بود، اما نمی‌دانستیم مغز با آن چه خواهد کرد. واقعاً نفس‌گیر بود. فوق‌العاده اشباع‌شده بود.»
این رنگ که توسط پنج نفر دیده شده، به‌طور تقریبی به رنگ فیروزه‌ای نزدیک است، اما پژوهشگران تأکید می‌کنند که تصویر یا صفحه‌نمایشی قادر به بازنمایی واقعی آن نیست.
آستین رودا، متخصص بینایی‌شناسی در این تیم، گفت: «به هیچ‌وجه نمی‌توان این رنگ را در مقاله یا روی نمایشگر منتقل کرد. موضوع اصلی همین است؛ این رنگی نیست که می‌شناسیم، شبیه آن است، اما تجربه واقعیِ اُلو به‌مراتب فراتر است.»
در حالت عادی، انسان‌ها رنگ‌ها را از طریق سلول‌های مخروطی چشم درک می‌کنند که به سه طیف نوری بلند (L)، متوسط (M) و کوتاه (S) حساس‌اند. اما در طبیعت، هیچ نوری وجود ندارد که تنها گیرنده‌های M را به‌تنهایی تحریک کند.
برای غلبه بر این محدودیت، تیم پژوهشی ابتدا بخش کوچکی از شبکیه چشم افراد را برای یافتن موقعیت دقیق سلول‌های M بررسی کرد. سپس با استفاده از لیزر و تنظیمات دقیق، فقط همان سلول‌ها را تحریک کرد.
نتیجه این فرایند، ایجاد لکه‌ای از رنگ در میدان دید معادل دو برابر اندازه ماه کامل بوده که از نظر علمی، درک آن فراتر از ظرفیت طبیعی چشم است. نام "Olo" از کد دودویی ۰۱۰ گرفته شده که نشان‌دهنده فعال بودن تنها سلول‌های M است.
با این حال، برخی کارشناسان نسبت به این ادعا تردید دارند. جان باربر، متخصص بینایی‌شناسی در دانشگاه سنت جورج لندن، گفت: «این یک رنگ جدید نیست. رنگی است سبزتر و اشباع‌تر که فقط در افرادی با مکانیزم رنگی نرمال قرمز-سبز، و تنها با تحریک گیرنده‌های M قابل مشاهده است.» او افزود: «این تحقیق ارزش محدودی دارد.»
پژوهشگران معتقدند ابزار مورد استفاده که "بینایی اُز" نام گرفته (با الهام از شهر زمردی در کتاب‌های فرانک باوم)، می‌تواند به درک بهتر از مکانیزم‌های ادراک بینایی، کوررنگی و بیماری‌هایی مانند رتینیت پیگمنتوزا کمک کند.
با این حال، به گفته انگ، در آینده نزدیک خبری از تجربه اُلو برای عموم نخواهد بود. او گفت: «این یک پژوهش پایه است. این رنگ را روی هیچ تلویزیون یا گوشی هوشمندی نخواهید دید. حتی واقعیت مجازی نیز فاصله زیادی با این تجربه دارد.»

م/۱۱۰*