دکتر «فن در ولد» می‌گوید: «مطالعات پیشین نشان داده‌اند که افرادی که دیرتر می‌خوابند، سبک زندگی ناسالم‌تری دارند و این می‌تواند دلیلی برای افزایش خطر چاقی و اختلالات متابولیکی از جمله دیابت نوع ۲ باشد. اما ما معتقدیم که سبک زندگی به تنهایی نمی‌تواند این ارتباط را توضیح دهد.»
در این تحقیق، شرکت‌کنندگان به سه گروه تقسیم شدند: افراد با خواب زودهنگام، دیرهنگام و متوسط. نتایج نشان داد که افراد با خواب دیرتر، نه تنها شاخص توده بدنی (BMI) بالاتری داشتند، بلکه محیط کمر بزرگ‌تری نیز داشتند و چربی پنهان بیشتری در بدن خود داشتند.
به گفته دکتر «فن در ولد»، ساعت زیستی نامنظم در افرادی که دیر می‌خوابند، می‌تواند منجر به اختلالات متابولیکی و در نهایت دیابت نوع ۲ شود. وی افزود: «افرادی که نگران خطر افزایش یافته دیابت نوع ۲ هستند، می‌توانند تغییراتی در زمان‌بندی عادات زندگی خود، از جمله خودداری از خوردن غذا در ساعات پایانی شب ایجاد کنند.»
م/110