به گزارش تابش کوثر و به نقل از تسنیم، با وجود کاهش ۰.۹ درصدی اشتغال ناقص نسبت به زمستان سال گذشته، همچنان حدود ۱ میلیون و ۸۰۰ هزار ایرانی با ساعات کاری کمتر از استاندارد و درآمد ناکافی درگیر اشتغال ناقص هستند. این وضعیت، پیامدهای اقتصادی و اجتماعی گسترده‌ای به دنبال دارد.
بر پایه نتایج طرح آمارگیری نیروی کار در زمستان ۱۴۰۳، نرخ بیکاری افراد ۱۵ ساله و بیش‌تر در کشور ۷.۸ درصد بوده که نسبت به زمستان ۱۴۰۲، ۰.۸ درصد کاهش یافته است.
در همین حال، بررسی‌ها نشان می‌دهد که ۷.۷ درصد از جمعیت شاغل ۱۵ ساله و بیش‌تر درگیر اشتغال ناقص هستند. این افراد به دلایلی مانند فصل غیرکاری، رکود کاری یا ناتوانی در یافتن کار با ساعات بیشتر، کمتر از ۴۴ ساعت در هفته کار کرده‌اند اما آمادگی انجام کار اضافی را داشته‌اند. تعداد این افراد به ۱ میلیون و ۸۷۹ هزار و ۹۹۰ نفر می‌رسد.
این شاخص در زمستان ۱۴۰۳ نسبت به فصل مشابه سال قبل ۰.۹ درصد کاهش یافته اما همچنان بخش قابل توجهی از نیروی کار کشور را شامل می‌شود. اشتغال ناقص در میان مردان بیشتر از زنان و در مناطق روستایی بیشتر از مناطق شهری مشاهده شده است.
از سوی دیگر، ۳۷.۵ درصد شاغلان کشور به‌طور معمول بیش از ۴۹ ساعت در هفته کار می‌کنند. این عدد که یکی از نماگرهای کار شایسته به‌شمار می‌رود، نسبت به زمستان ۱۴۰۲، ۰.۷ درصد افزایش یافته است.
ساعات کاری کمتر از استاندارد نه‌تنها پیامدهای اقتصادی، بلکه آثار اجتماعی و روانی نیز به‌همراه دارد. کارشناسان معتقدند کاهش اشتغال ناقص نیازمند برنامه‌ریزی جامع و همکاری دولت، کارفرمایان و نیروی کار است. این اقدامات می‌توانند به بهبود وضعیت بازار کار و افزایش رفاه عمومی منجر شوند.
همچنین بخش قابل‌توجهی از نیروی کار جوان، بیش از ۴۴ ساعت در هفته مشغول به‌کار هستند؛ در حالی که بسیاری از این مشاغل فاقد امنیت شغلی و مزایای قانونی‌اند. یکی از دلایل اصلی این پدیده، افزایش تورم و کاهش قدرت خرید است که جوانان را به پذیرش مشاغل کم‌درآمد و حتی چند شغل همزمان سوق داده است.
تسنیم می‌نویسد: «بسیاری از کارفرمایان برای کاهش هزینه‌ها، شرایط سخت و ساعات طولانی را به نیروی کار تحمیل می‌کنند.»  

م/۱۱۰