به گزارش تابش کوثر، بوچ ویلمور و همکارش «سونی تا ویلیامز» قرار بود تنها هشت روز را در ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) سپری کنند، اما نقص فنی در فضاپیمای آن‌ها باعث شد این مأموریت به ۲۸۶ روز افزایش یابد.

دختر ۱۹ ساله ویلمور، «دارین ویلمور»، در یک ویدئوی تیک‌تاک اعلام کرد که پدرش در حال «سازگاری خوبی با جاذبه» است اما همچنان با مشکلاتی در عضلات، مفاصل و گوش داخلی دست‌وپنجه نرم می‌کند. وی توضیح داد که این مشکلات به دلیل «عدم عادت بدن به جاذبه و تحمل وزن» ایجاد شده است.

تحقیقات نشان داده‌اند فضانوردانی که مأموریت‌های طولانی‌مدت در ایستگاه فضایی بین‌المللی انجام می‌دهند - که معمولاً شش ماه به طول می‌انجامد - دچار کاهش توده عضلانی و استخوانی و تغییرات مایعات در گوش داخلی می‌شوند.

بازگشت عملکرد طبیعی گوش داخلی تنها چند روز طول می‌کشد، اما بازیابی قدرت بدنی ممکن است هفته‌ها یا حتی ماه‌ها زمان ببرد. برخی فضانوردان گزارش داده‌اند که بازگشت به وضعیت طبیعی ممکن است ۱.۵ برابر طول مدت مأموریت آن‌ها زمان ببرد.

چالش‌های تعادل و حرکت

دکتر ناتاشا چو، پزشک پرواز ناسا، در مصاحبه‌ای با NPR گفت: «گوش داخلی در شرایط بی‌وزنی تقریباً غیرفعال می‌شود. بنابراین، زمانی که دوباره حس جاذبه را تجربه می‌کنید، ممکن است دچار گیجی و عدم تعادل شوید.»

به گفته «لیلند ملوین»، فضانورد بازنشسته ناسا، بازگشت به تعادل کامل نیاز به تمرینات خاصی دارد. او توضیح داد: «باید در یک خط مستقیم راه بروید و سپس به‌تدریج شروع به چرخش کنید. اما وقتی می‌چرخید، سیستم وستیبولار شما (سامانه تعادلی گوش داخلی) کاملاً به‌هم می‌ریزد و ممکن است تعادلتان را از دست بدهید.»

برنامه بازتوانی ناسا

فضانوردان روزانه دو ساعت در ایستگاه فضایی ورزش می‌کنند، اما باز هم پس از بازگشت به زمین، نیاز به برنامه‌های توان‌بخشی دارند.

ویلمور و ویلیامز در ۱۸ مارس با استفاده از کپسول دراگون اسپیس‌ایکس در سواحل فلوریدا فرود آمدند و احتمالاً وارد برنامه ۴۵ روزه بازتوانی ناسا شده‌اند. این برنامه در سه مرحله اجرا می‌شود:

 مرحله اول: تمرکز بر تقویت عضلات، افزایش انعطاف‌پذیری و بازیابی توانایی راه رفتن از طریق تمرین‌هایی مانند اصلاح الگوی حرکتی و تمرین‌های تعادلی.

مرحله دوم: شامل تمرین‌های ادراکی و بازسازی سیستم قلبی‌عروقی، مانند حرکات لانژ معکوس، حرکات پا با کش‌های مقاومتی و اسکات‌های تعادلی.

مرحله سوم: طولانی‌ترین مرحله است که هدف آن بازگرداندن فضانورد به سطح بهینه عملکرد فیزیکی از طریق تمرین‌های کاربردی است.

نشانه‌های بهبودی پس از دو هفته

هنگامی که ویلمور و ویلیامز به زمین بازگشتند، بلافاصله روی برانکارد قرار گرفته و برای معاینات پزشکی منتقل شدند. تصاویر منتشرشده نشان داد که ویلیامز ظاهراً ضعیف‌تر از حد معمول به نظر می‌رسد.

بااین‌حال، در نخستین حضور عمومی آن‌ها در یک نشست خبری ناسا و مصاحبه با شبکه «فاکس نیوز»، هر دو فضانورد سالم و سرحال به نظر می‌رسیدند.

م/۱۱۰*