با این حال، افزایش طول عمر بدون توجه به سلامت، می‌تواند منجر به سال‌های بیشتری با کیفیت زندگی پایین شود. یکی از چالش‌های اصلی در سالمندی کاهش توده و قدرت عضلانی است که می‌تواند به کاهش استقلال، افزایش خطر افتادن و بیماری‌های متابولیک منجر شود.
از حدود ۵۰ سالگی، سالانه حدود ۱٪ از توده عضلانی و ۳٪ از قدرت عضلانی کاهش می‌یابد. عوامل مختلفی مانند کاهش فعالیت بدنی، تغییرات هورمونی و تغذیه نامناسب در این روند نقش دارند. حتی کاهش فعالیت‌هایی مانند پیاده‌روی به مدت دو تا سه هفته می‌تواند تأثیرات منفی بر ترکیب بدن و کنترل قند خون داشته باشد.
برای مقابله با این تغییرات، تمرینات مقاومتی مانند وزنه‌برداری می‌توانند مؤثر باشند. تحقیقات نشان می‌دهند که این تمرینات حتی با شدت کم، می‌توانند به حفظ و افزایش توده عضلانی کمک کنند. همچنین، مصرف پروتئین با کیفیت بالا، به‌ویژه از منابع حیوانی و گیاهی، می‌تواند به بهبود سلامت عضلات کمک کند. مقدار توصیه‌شده برای سالمندان، ۱.۲ تا ۱.۶ گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز است.
با اتخاذ سبک زندگی فعال و تغذیه مناسب، می‌توان فاصله بین طول عمر و سلامت را کاهش داد و کیفیت زندگی در دوران سالمندی را بهبود بخشید.
م/110*