به گزارش تابش کوثر، بر اساس مقاله‌ای جدید، پژوهشگران دانشگاه تورنتو و مؤسسه فناوری کلتک از هوش مصنوعی برای بررسی شمار زیادی از ساختارهای نانومتری استفاده کردند تا طراحی‌هایی را بیابند که در عین سبکی، تنش را به‌خوبی توزیع کرده و وزن زیاد را تحمل می‌کنند.
هوش مصنوعی به جای تکرار طراحی‌های موفق پیشین، الگوهای جدیدی از شبکه‌های نانومتری را پیش‌بینی کرد که پیش‌تر دیده نشده بودند. سپس، پژوهشگران این ساختارها را با فناوری چاپ سه‌بعدی تولید کردند و دریافتند که این نانولایه‌های فوق‌سبک دو برابر مقاوم‌تر از طراحی‌های پیشین و پنج برابر مستحکم‌تر از تیتانیوم هستند.
یکی از چالش‌های اصلی در علم مواد، ایجاد تعادل میان استحکام و شکنندگی است. برای مثال، ظروف چینی محکم هستند اما به‌راحتی می‌شکنند. این مشکل در مواد نانوساختاری نیز وجود دارد، زیرا سختی بالا آن‌ها را در برابر ضربات ناگهانی آسیب‌پذیر می‌کند.
اما ماده جدید طراحی‌شده با هوش مصنوعی این چالش را برطرف کرده است. این ماده نه‌تنها به قدری سبک است که می‌تواند مصرف سوخت در هواپیماها، هلیکوپترها و فضاپیماها را کاهش دهد، بلکه به اندازه‌ای مقاوم است که فشارهای شدید را تحمل کند. به گفته پژوهشگران، جایگزینی قطعات تیتانیومی هواپیماها با این ماده می‌تواند برای هر کیلوگرم وزن تعویض‌شده، تا ۸۰ لیتر سوخت در سال صرفه‌جویی کند.
این پیشرفت تنها محدود به یک ماده خاص نیست. اکنون که هوش مصنوعی توانسته است مواد جدیدی طراحی کند، دانشمندان در تلاشند تا تولید آن را در مقیاس وسیع گسترش دهند. هدف نهایی، ساخت موادی حتی مستحکم‌تر و سبک‌تر برای فضاپیماها، خودروهای پرسرعت و حتی ساختمان‌هاست.
این کشف نشان می‌دهد که هوش مصنوعی تنها فناوری‌های موجود را بهینه نمی‌کند، بلکه راه را برای دستاوردهای کاملاً جدید باز کرده است. اگر این روند ادامه یابد، نسل بعدی مواد ممکن است سبک‌تر، مستحکم‌تر و پایدارتر از هر چیزی باشد که تاکنون توسط مهندسان طراحی شده است.

م/110*