به گزارش تابش کوثر، یک بررسی نشان داد که پیش‌دیابت در بزرگسالان جوان با افزایش خطر مرگ‌ومیر همراه است و این یافته ضرورت اجرای برنامه‌های غربالگری و پیشگیری ویژه برای جمعیت در سنین کاری را تقویت می‌کند.

به گزارش نشریه شبکه تحقیقات پزشکی جاما، پژوهشگران دانشگاه بوفالو با استفاده از داده‌های مرکز ملی آمار سلامت و پایگاه مرگ‌ومیر آمریکا، رابطه پیش‌دیابت و مرگ‌ومیر ناشی از همه علل را در بزرگسالان بررسی کردند.

پیش‌دیابت به حالتی گفته می‌شود که سطح قند خون فرد بالاتر از حد طبیعی است، اما هنوز آن‌قدر افزایش نیافته که به دیابت نوع دو تبدیل شود. در این شرایط، انسولین (هورمون تنظیم‌کنندۀ قند خون) به‌درستی عمل نمی‌کند. بنابراین، سلول‌های بتای پانکراس (لوزالمعده) تلاش می‌کنند انسولین بیشتری تولید کنند.

 پیش‌دیابت، که اغلب بدون علامت است، با افزایش خطر بیماری‌های قلبی‌عروقی و مرگ‌ومیر در ارتباط است. اما یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که این خطر پس از تعدیل عوامل جمعیت‌شناختی، سبک زندگی و بیماری‌های همزمان، تنها در گروه سنی ۲۰ تا ۵۴ سال معنادار باقی می‌ماند.

در این تحقیق که بر اساس دستورالعمل بهبود گزارش‌دهی مطالعات مشاهده‌ای انجام شد، داده‌های ۳۸ هزار و ۹۳ بزرگسال مورد تحلیل قرار گرفت که از این میان ۹۹۷۱ نفر (۲۶.۲ درصد) مبتلا به پیش‌دیابت بودند. مدل‌های آماری اولیه نسبت خطر (HR) را ۱.۵۸ نشان دادند، اما پس از تعدیل متغیرها این عدد به ۱.۰۵ کاهش یافت و تنها در گروه سنی ۲۰ تا ۵۴ سال، نسبت خطر ۱.۶۸ گزارش شد.

تحلیل‌ها نشان داد میزان مرگ‌ومیر وزنی در مبتلایان به پیش‌دیابت ۱۰.۴ درصد و در افراد بدون این وضعیت ۷.۴ درصد است. همچنین فشار خون بالا، بیماری قلبی و سابقه سرطان در گروه پیش‌دیابت به ترتیب ۴۳.۴ درصد، ۱۰ درصد و ۱۳.۲ درصد شیوع داشت که همگی بیش از گروه سالم بودند.

پژوهشگران تاکید کردند: «برچسب پیش‌دیابت در سنین ۲۰، ۳۰ و ۴۰ سالگی باید به اقدام فوری در زمینه تغذیه، فعالیت بدنی، خواب و غربالگری منجر شود، نه به انتظار منفعلانه.»

به گفته آنان، برنامه‌های پیشگیری باید به‌گونه‌ای طراحی شوند که برای بزرگسالان شاغل و پرمشغله قابل دسترس باشد، مانند خدمات انعطاف‌پذیر، مجازی و گروهی خارج از ساعات کاری.

نتایج این مطالعه، که به دلیل ماهیت مقطعی و تکیه بر بخشی از داده‌های خوداظهاری محدودیت دارد، نشان می‌دهد که شناسایی زودهنگام و پیشگیری متناسب با سن می‌تواند ابزار کلیدی برای کاهش خطرات در جوانان مبتلا به پیش‌دیابت باشد.

م/۱۱۰*