دکتر جان وایت، فیزیولوژیست دانشگاه مک‌گیل، می‌گوید: «یافته‌های ما رابطه پیچیده میان ویتامین D و عملکرد تیموس را شفاف‌تر می‌کند و می‌تواند به استراتژی‌های جدیدی برای پیشگیری از بیماری‌های خودایمنی منجر شود.»
در این موش‌ها، تیموس کوچکتر و دارای سلول‌های کمتری بود و نشانه‌هایی از پیری زودرس و کاهش یک تنظیم‌کننده کلیدی ایمنی دیده شد. این امر نشان می‌دهد که کمبود ویتامین D می‌تواند با کاهش حفاظت در برابر بیماری‌های خودایمنی، باعث حمله اشتباهی بدن به سلول‌های سالم شود.
وایت توضیح می‌دهد: «پیری تیموس به سیستم ایمنی نفوذپذیر منجر می‌شود، یعنی این اندام دیگر به خوبی قادر به فیلتر کردن سلول‌های خودحمله‌گر نیست که این امر خطر بیماری‌هایی مانند دیابت نوع ۱ را افزایش می‌دهد.»
کارشناسان معتقدند ویتامین D در کودکان اهمیت بیشتری دارد، چرا که آموزش سلول‌های T در تیموس تا سن ۲۰ سالگی ادامه دارد. یافته‌های جدید نشان می‌دهد که در سنین پایین، این ویتامین نقش حیاتی‌تری ایفا می‌کند.
پژوهشگران برنامه‌هایی برای بررسی تأثیر ویتامین D بر تیموس انسان دارند. اگرچه تأثیر مکمل‌های ویتامین D همچنان مورد بحث است، اما به طور کلی مصرف آن برای افرادی که دچار کمبود هستند، می‌تواند در حوزه‌های خاصی از سلامت سودمند باشد.
وایت توصیه می‌کند: «اگر فرزند خردسالی دارید، مشاوره با پزشک در خصوص تأمین ویتامین D کافی اهمیت دارد.»
م/110*