این توافق با هدف عملی کردن چارچوب جهانی تنوع زیستی کن‌مینگ-مونترال ۲۰۲۲ صورت گرفته که خواستار توقف روند سریع نابودی طبیعت تا سال ۲۰۳۰ است.
پیش‌بینی می‌شود این هزینه‌ها میلیاردها دلار برای حفاظت از تنوع زیستی فراهم کند. نیمی از این بودجه به جوامع بومی و محلی اختصاص خواهد یافت تا از دستاوردهای طبیعت و محیط زیست خود بهره‌مند شوند.
داده‌های ژنتیکی موجود در طبیعت کاربردهای گسترده‌ای دارند؛ از بهبود محصولات کشاورزی مانند برنج غنی‌شده گرفته تا استفاده از آنزیم‌های طبیعی در فرآیند تولید محصولات بهداشتی و آرایشی.
در کنار این توافق، نمایندگان کشورها تصویب کردند که نهادی دائمی برای مشاوره رسمی با جوامع بومی و محلی تشکیل شود و نقش جوامع آفریقایی‌تبار در حفاظت از تنوع زیستی نیز به رسمیت شناخته شود.
این توافق در شرایطی به دست آمد که اختلافات میان کشورها، به ویژه هند و سوئیس، مذاکرات را تا بامداد به تأخیر انداخت.
بر اساس این تصمیم، شرکت‌ها موظف خواهند بود ۰٫۱ درصد از درآمد یا ۱ درصد از سود خود را به صندوقی به نام «صندوق کالی» واریز کنند.
گلن واکر، رئیس برنامه طبیعت در گرین‌پیس استرالیا و اقیانوس آرام، گفت: «پیام واضح COP16 این است که شرکت‌های بزرگ باید سهم خود را برای حفاظت از طبیعت بپردازند.»
م/110*