به گزارش تابش کوثر، نشریه آمریکایی «فارن افرز» در گزارشی تحلیلی با عنوان «نظم نوین آفریقایی» نوشت: در حالی که سیاست‌های یک‌جانبه‌گرایانه دولت پیشین آمریکا، به‌ویژه در دوران دونالد ترامپ، پایه‌های نظم لیبرال جهانی پس از جنگ جهانی دوم را متزلزل کرده، کشورهای آفریقایی می‌توانند با تکیه بر ظرفیت‌های درونی و همگرایی منطقه‌ای، به بازیگران مؤثر در نظام جدید جهانی تبدیل شوند.

این گزارش تأکید دارد که جهان در حال گذار به نظمی «معامله‌گرانه» و مبتنی بر منافع اقتصادی است؛ نظمی که در آن، کشورهایی موفق خواهند بود که با اتکا بر توان جمعی، اهرم‌های اقتصادی و ژئوپلیتیکی خود را تقویت کنند. از نگاه نویسندگان فارن افرز، قاره آفریقا اگر بتواند میان کشورهای اصلی خود وحدت ایجاد کند، نه‌تنها از پیامدهای منفی نظام ناعادلانه اقتصادی غرب می‌کاهد، بلکه به سوی استقلال واقعی و رشد صنعتی نیز گام برخواهد داشت.

در ادامه این مقاله آمده است: «آفریقا با دارا بودن ۲۰ درصد جمعیت جهان اما تنها ۵ درصد از فعالیت اقتصادی، نیازمند مدل جدیدی از همکاری درون‌قاره‌ای است.» تحلیلگران این نشریه دو کشور نیجریه و آفریقای جنوبی را محور اصلی این تحول معرفی می‌کنند؛ نیجریه به‌عنوان پرجمعیت‌ترین کشور قاره با نفوذ فرهنگی و رسانه‌ای گسترده، و آفریقای جنوبی به‌عنوان صنعتی‌ترین اقتصاد آفریقا و یکی از اعضای گروه بریکس که ظرفیت ایفای نقش رهبری در منطقه را دارد.

به نوشته فارن افرز، همکاری این دو کشور در دهه‌های گذشته منجر به پایه‌گذاری نهادهایی مانند اتحادیه آفریقا و برنامه «شریک نوین برای توسعه آفریقا» شده بود؛ اما بحران‌های اقتصادی داخلی و فشارهای ناشی از سیاست‌های غرب‌محور، این حرکت را در دو دهه اخیر کند کرده است. اکنون با تغییر شرایط بین‌المللی، ضرورت احیای این همکاری بیش از گذشته احساس می‌شود.

این نشریه با اشاره به اظهارات اخیر سیریل رامافوسا رئیس‌جمهور آفریقای جنوبی، درباره ضرورت گسترش همکاری‌های اقتصادی با کشورهای قاره برای مقابله با فشارهای اقتصادی آمریکا، نوشت: تعرفه‌های سنگین واشنگتن علیه صادرات آفریقایی، رهبران منطقه را به سمت تقویت روابط درون‌قاره‌ای سوق داده است.

در همین چارچوب، نشست‌های مشترک اقتصادی میان نیجریه و آفریقای جنوبی در بخش‌های معدن، تولید و فناوری، به عنوان محور توسعه صنعتی قاره آفریقا در حال گسترش است.

در بخش دیگری از این گزارش آمده است که دولت‌های کنونی نیجریه و آفریقای جنوبی، یعنی بولا تینوبو و رامافوسا، تمایل بیشتری به احیای سیاست خارجی فعال آفریقایی دارند. نیجریه با پیگیری عضویت در گروه‌های اقتصادی جهانی مانند بریکس و جی-۲۰ و میانجی‌گری در بحران نیجر، و آفریقای جنوبی با حمایت از حضور دائمی اتحادیه آفریقا در نشست‌های بین‌المللی، می‌کوشند جایگاه قاره را در نظام جهانی ارتقا دهند.

فارن افرز تأکید می‌کند که اجرای کامل منطقه تجارت آزاد قاره آفریقا (AfCFTA)، با حذف تعرفه‌ها بر ۹۰ درصد کالاهای مبادله‌شده، می‌تواند نقطه عطفی در تحول اقتصادی آفریقا باشد. این توافق که ۵۴ کشور را شامل می‌شود، در صورت حمایت مشترک نیجریه و آفریقای جنوبی، قادر است بازاری واحد به ارزش بیش از ۳.۴ تریلیون دلار ایجاد کند.

در پایان، این گزارش نتیجه می‌گیرد که رقابت‌سازی میان دو اقتصاد بزرگ قاره به نفع هیچ‌کدام نیست. «اگر ابوجا و پرتوریا نقاط قوت خود را در هم ادغام کنند، می‌توانند رهبری قاره را در مسیر استقلال اقتصادی و سیاسی بر عهده بگیرند؛ نه از سر نوع‌دوستی، بلکه برای تأمین منافع مشترک و مقابله با سلطه ساختارهای غربی.»

انتهای پیام/