با پیوند عضو خاطرات اهداکننده منتقل می‌شود

تغییر ناگهانی علایق و رفتار در بیماران پیوند عضو، فرضیه انتقال حافظه سلولی را تقویت کرده و پرسش‌هایی جدید درباره ارتباط اعضای بدن و حافظه مطرح می‌کند.

به گزارش تابش کوثر، تعدادی از بیماران پس از پیوند قلب، کلیه یا ریه، از تغییرات عجیبی در سبک زندگی و علایق خود خبر داده‌اند.
این تغییرات شامل علایق غذایی، موسیقی و گرایش‌های دیگر بوده و در برخی موارد، شباهت زیادی با زندگی اهداکننده عضو دارد.
محققان در مطالعه‌ای به مورد پسربچه‌ای ۹ ساله اشاره کرده‌اند که پس از دریافت قلب یک دختر سه ساله که در استخر غرق شده بود، به «ترس شدید از آب» دچار شد.
در نمونه‌ای دیگر، یک استاد دانشگاه پس از دریافت قلب یک افسر پلیس که بر اثر شلیک گلوله جان باخته بود، اظهار کرد که گاهی نور شدیدی را به‌طور ناگهانی می‌بیند و هم‌زمان احساس می‌کند صورتش به‌شدت داغ شده و می‌سوزد.
بر اساس یافته‌های محققان، ممکن است بین قلب و مغز ارتباطی پیچیده وجود داشته باشد که به انتقال برخی خاطرات کمک کند.
پژوهشگران در مقاله‌ای توضیح دادند که شواهد جدید نشان می‌دهد پیوند قلب می‌تواند برخی از ویژگی‌های شخصیتی و حتی خاطرات اهداکننده را به گیرنده منتقل کند. به گفته آن‌ها، این یافته‌ها دیدگاه‌های سنتی درباره حافظه و هویت انسان را به چالش می‌کشد و پرسش‌های تازه‌ای را در این زمینه مطرح می‌کند.
این فرضیه که به «حافظه سلولی» معروف است، معتقد است سلول‌ها می‌توانند خاطرات را ذخیره کنند، هرچند هنوز سازوکار دقیق آن مشخص نیست.
در مقابل، برخی متخصصان این تغییرات را ناشی از عوامل روانی می‌دانند.
پزشکان معتقدند مصرف داروهای سرکوب‌کننده ایمنی می‌تواند اشتها و ذائقه غذایی بیماران را تغییر دهد.
برخی دیگر هم می‌گویند اضطراب و نگرانی بیماران پیش از عمل جراحی ممکن است باعث بروز این تغییرات رفتاری شود.
برای مثال، در مطالعه‌ای در سال ۲۰۰۲، زنی که قلب یک مرد را دریافت کرده بود، علاقه شدیدی به «ناگت مرغ» پیدا کرد؛ غذایی که پیش از آن هرگز نمی‌خورد.
بعدها مشخص شد در زمان مرگ اهداکننده، مقداری ناگت مرغ در جیب او بوده است.
در نمونه دیگری، زنی پس از دریافت قلب یک فرد گیاه‌خوار، به‌طور ناگهانی از خوردن گوشت متنفر شد.
پژوهشگران معتقدند برای درک دقیق‌تر این پدیده به مطالعات و تحقیقات بیشتری نیاز است.
آن‌ها در گزارش خود نوشته‌اند: «برای روشن شدن پیچیدگی‌های احتمالی انتقال حافظه و نحوه ادغام اعضای پیوندی در بدن، باید مطالعات گسترده‌تری انجام شود. این تحقیقات می‌تواند علاوه بر بهبود کیفیت مراقبت از بیماران پیوند عضو، درک عمیق‌تری از هویت انسانی و عملکرد بدن ارائه دهد.»

م/۱۱۰*
کد خبر 130572