به گزارش تابش کوثر، گذار به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر، به‌ویژه انرژی خورشیدی، در شرایطی مطرح شده که کشور با کمبود برق و گاز مواجه است.
اکنون بیش از ۹۰ درصد نیروگاه‌های کشور حرارتی هستند و با کاهش ذخایر گاز، مسئولان بر استفاده از انرژی خورشیدی تأکید می‌کنند.
با این وجود، مشکلاتی مانند نبود زیرساخت‌های لازم و موانع واردات تجهیزات خورشیدی، مسیر توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر را دشوار کرده است.
در شورای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی، سرانجام دستور افزایش سهمیه ارزی برای واردات پنل‌های خورشیدی و توربین‌های بادی به تصویب رسید.
با این حال، همچنان فعالان بخش خصوصی با مشکلات متعددی مواجه‌اند.
عبدالرضا حسینی‌مهر، مجری طرح توسعه نیروگاه‌های خورشیدی توانیر، اعلام کرده است: «چنانچه مشترکان خانگی بیش از ۲.۵ برابر الگوی مصرف برق استفاده کنند، موظف به احداث نیروگاه خورشیدی یا خرید برق از بورس می‌شوند.»
این الزام در حالی است که صنایع انرژی‌بر پیش‌تر نیز مجبور به تولید برق موردنیاز خود شدند، امری که با انتقادهای زیادی همراه بود.
کارشناسان معتقدند توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر بدون فراهم کردن زیرساخت‌های لازم و سرمایه‌گذاری در تکنولوژی‌های جدید، نتیجه مطلوبی نخواهد داشت.
آرش نجفی، رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی ایران، در این‌باره می‌گوید: «مشکل اصلی این است که دولت نمی‌داند اتلاف انرژی عامل اصلی مشکلات است. ناگهان بحث تولید انرژی خورشیدی مطرح می‌شود و مشخص نیست چه کسی پشت فروش این پنل‌هاست.»
او افزود: «پشت این داستان احتمالاً منافع تجاری خاصی وجود دارد و شاید عده‌ای به دنبال سودجویی باشند. اما تا زمانی که ساختار مصرف اصلاح نشود، هیچ‌یک از این اقدامات به نتیجه نخواهد رسید.»
تجربه کشورهای موفق در توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر نشان می‌دهد که این مسیر نیازمند برنامه‌ریزی جامع و حمایت دولتی است.
ایران که ظرفیت اقلیمی مناسبی برای انرژی خورشیدی دارد، هنوز نتوانسته از این فرصت به درستی استفاده کند و تنها به فروش پنل‌ها بدون زیرساخت‌های لازم بسنده کرده است.

م/۱۱۰