این خط جدید به طول ۴۸.۷ کیلومتر بین شهرهای چانگشا و لیویانگ در استان هونان ساخته می‌شود و هزینه آن ۱۰.۴۴ میلیارد یوان (۱.۴۶ میلیارد دلار) برآورد شده است.
قطارهای این مسیر در ابتدا با سرعتی حدود ۱۶۰ کیلومتر در ساعت حرکت خواهند کرد، اما در بخش‌های دیگر شبکه مَگ‌لِو، سرعت قطارها بسیار بیشتر است.
برای مثال، قطار شانگهای مَگ‌لِو با سرعت ۴۳۱ کیلومتر در ساعت رکورد سریع‌ترین قطار تجاری جهان را در اختیار دارد.
این قطار مسافت ۳۰.۵ کیلومتری بین دو ایستگاه شانگهای را در کمتر از ۷.۵ دقیقه طی می‌کند و روزانه هزاران مسافر را جابه‌جا می‌کند.
چین اکنون به دنبال توسعه شبکه‌ای بزرگ از قطارهای مغناطیسی است که بخشی از آن در تونل‌های خلأ یا هایپرلوپ حرکت خواهد کرد.
این تونل‌ها با کاهش مقاومت هوا، امکان رسیدن به سرعت‌هایی نزدیک به هواپیما را فراهم میکنند.
فناوری هایپرلوپ که برای اولین‌بار در اوایل قرن بیستم مطرح شد، در سال ۲۰۱۳ با ایده‌پردازی ایلان ماسک، بنیان‌گذار اسپیس‌اکس، دوباره مورد توجه قرار گرفت.
در حال حاضر، سرعت قطارهای مگلو به دلیل مقاومت هوا به ۳۰۰ مایل در ساعت (حدود ۴۸۰ کیلومتر در ساعت) محدود شده است، اما تونل‌های خلأ می‌توانند این محدودیت را از بین ببرند.
چین در حال آزمایش قطارهای جدیدی مانند T-Flight است که اخیراً در یک مسیر آزمایشی به سرعت ۶۲۳ کیلومتر در ساعت دست یافته.
با چنین سرعت‌هایی، سفر از پکن به شانگهای که بیش از ۱۰۰۰ کیلومتر فاصله دارد، فقط دو ساعت طول می‌کشد.
این در حالی است که همین مسیر با هواپیما حدود سه ساعت و با قطار سریع‌السیر فعلی ۵.۵ ساعت زمان می‌برد.
با وجود این پیشرفت‌ها، توسعه کامل شبکه مَگ‌لِو به دلیل هزینه‌های سنگین و نیاز به زیرساخت‌های جدید، ممکن است چندین دهه طول بکشد.
کشورهایی مانند ژاپن و آلمان نیز در حال کار بر روی فناوری قطارهای مغناطیسی هستند، اما چین با سرعت بیشتری در این مسیر پیش می‌رود.
م/۱۱۰*