به گزارش تابش کوثر ،دانشمندان می‌گویند که انگل توکسوپلاسما گوندی، که قابلیت عبور از سد خونی-مغزی و عفونت بافت مغزی را دارد، می‌تواند برای انتقال پروتئین‌های درمانی به سلول‌های مغزی مورد استفاده قرار گیرد.
توکسوپلاسما گوندی، که در تقریباً همه موجودات خونگرم رشد میکند، می‌تواند به شکلی مهندسی شود که پروتئین‌های درمانی را به سلول‌های مغزی برساند و گزینه‌های درمانی برای شرایط دشوار را ارائه دهد.
این پژوهش که در بافت مغزی انسان در آزمایشگاه و موش‌های زنده آزمایش شده است، نشان داده که عوارض جانبی کمی دارد و این مفهوم را ممکن می‌سازد که با تحقیق و تغییرات بیشتر، کاربردهای گسترده‌تری مانند مطالعه مغز داشته باشد.
تیمی به رهبری شاهر براچا، دانشمند عصب‌شناس از موسسه فناوری ماساچوست نوشته‌اند: "در این مطالعه نشان می‌دهیم که توکسوپلاسما گوندی می‌تواند بسیاری از چالش‌های مرتبط با انتقال پروتئین برای کاربردهای پژوهشی و درمانی را برطرف کند."
آن‌ها توضیح می‌دهند که توکسوپلاسما گوندی به‌عنوان یک سیستم انتقالی چندمنظوره در فیبروبلاست‌های کشت‌شده، نورون‌های تمایز یافته در آزمایشگاه، نورون‌های اولیه، ارگانوئیدهای مغزی انسان و در موش‌ها مورد استفاده قرار گرفته و عواملی که الگوهای انتقال را تحت شرایط مختلف تأثیر می‌گذارند را مشخص کرده‌اند.
سد خونی-مغزی که غشا بین رگ‌های خونی و بافت مغزی و سیستم عصبی مرکزی را جدا می‌کند، مانع از ورود بسیاری از مولکول‌های بزرگ و آبگریز از جمله پروتئین‌های درمانی به مغز می‌شود.
توکسوپلاسما گوندی راه‌هایی برای عبور از این سد پیدا کرده است. اگرچه این پروتوزوا باعث توکسوپلاسموز، وضعیتی با عوارض جدی می‌شود، براچا و همکارانش فکر کردند که شاید بتوان از توانایی آن برای عبور از این سد به نفع درمان استفاده کرد.
در سیستم عصبی مرکزی، توکسوپلاسما گوندی عمدتاً با نورون‌ها تعامل دارد و از سه اندامک برای ترشح مواد استفاده می‌کند. پژوهشگران دو مورد از این اندامک‌ها را تغییر دادند تا پروتئین‌هایی که برای درمان بیماری‌های عصبی انسان شناخته شده‌اند را ترشح کنند.
توکسوپلاسما گوندی مهندسی شده در سیستم‌های مختلف از جمله ارگانوئیدهای مغزی انسان که با توکسوپلاسما گوندی تغییر یافته برای انتقال MeCP2، پروتئینی که برای درمان سندرم رت استفاده می‌شود، آزمایش شد.
در بافت‌های کشت‌شده، پروتئین انتقال یافته به DNA ارگانوئید متصل شده و بیان ژن را نسبت به کنترل‌هایی که با توکسوپلاسما گوندی تغییر نیافته مواجه شده بودند، تغییر داد که نشان دهنده انتقال موفقیت‌آمیز پروتئین عملکردی بود.
برای آزمایش سیستم در موجودات زنده، پژوهشگران موش‌ها را با توکسوپلاسما گوندی ویرایش شده، گروه‌های کنترل با میکروب‌های ویرایش نشده و گروهی که با سالین تزریق شده بودند، آلوده کردند.
توکسوپلاسما گوندی ویرایش شده به‌طور موثری میزبان‌ها را مانند انگل‌های ویرایش نشده آلوده کرد، MeCP2 را انتقال داد و در مقایسه با گروه کنترل سالین، التهاب کمی ایجاد کرد.
اعتقاد بر این است که 25 تا 30 درصد از مردم جهان حامل توکسوپلاسما گوندی هستند که بیشتر آن‌ها بدون علامت هستند. با توجه به این نرخ عفونت بی‌خطر، استفاده از توکسوپلاسما گوندی برای انتقال درمانی می‌تواند مزایای زیادی داشته باشد.
پژوهشگران معتقدند که نتایج آن‌ها یک روش جدید برای درمان بیماری‌های عصبی و ابزاری قدرتمند برای تحقیق در مورد فعالیت پروتئین‌ها در نورون‌ها ارائه می‌دهد.
آن‌ها می‌نویسند: "هدفگیری نورون‌ها به خصوص با روش‌های موجود دشوار هستند."
توانایی توکسوپلاسما گوندی برای انتقال قوی پروتئین‌های داخل سلولی به نورون‌ها، پتانسیل آن را به‌عنوان یک ابزار پژوهشی برجسته می‌کند.
م/110