به گزارش تابش کوثر ،برنامه‌های فضایی ایران در سال 1403 شامل چند بخش اصلی است. توسعه صنعت ماهواره در دو بخش بومی و بین‌المللی انجام می‌شود.
در بخش بین‌المللی، قراردادهایی برای طراحی و ساخت ماهواره‌های سنجشی و تأمین ماهواره مخابراتی با همکاری بخش خصوصی منعقد شده است.
در بخش بومی، منظومه باریک باند IOT پروژه شهید سلیمانی، طراحی و ساخت ماهواره‌های پژوهش 4 و 5 و 6 و خرید تصاویر ماهواره‌های بومی در حال انجام است.
در حوزه پرتاب و مدارگذاری، ایران برنامه‌هایی برای پرتاب ماهواره‌برهای سیمرغ، ذوالجناح، قائم 100 و 105، و قاصد را دارد. همچنین طراحی ماهواره‌بر قائم 120 و بلوک انتقال مداری سامان 2 نیز در دست اجرا است.
توسعه کاربردها و خدمات فضایی شامل اجرای تفاهم‌نامه‌ها با سازمان نقشه‌برداری و وزارت جهاد کشاورزی، پنجره واحد زمین و همکاری در پروژه ملی GNAF است. در زمینه علوم و اکتشافات فضایی، ایران طراحی و ساخت کپسول‌های 500 و 1500 کیلوگرمی با قابلیت GNC و نمونه جرمی ماه‌نورد، ماه‌گرد و محموله اکتشافی ماه را دنبال می‌کند.
پروژه "ماه‌نورد" ایرانی شامل سه بخش مدارگرد، ماه‌نشین و ماه‌گرد است که مجموعاً نزدیک به 110 کیلوگرم وزن دارد. مدارگرد در مدار 200 کیلومتری ماه داده‌برداری می‌کند و ماه‌نشین شامل آنتن و محموله زیستی در سطح ماه می‌نشیند. تصویربرداری حرارتی و اسکن سطح ماه با دوربین‌های اپتیکی انجام می‌شود و ایران کار ساخت این ماه‌گرد را انجام داده و کشور چین مسئولیت پرتاب آن را بر عهده دارد.
 
توسعه زیرساخت‌ها نیز شامل تکمیل سامانه رصد فضایی، آزمایشگاه‌های تست و تجمیع ماهواره، پایگاه ملی پرتاب‌های فضایی چابهار و ایستگاه‌های زمینی سلماس و چناران است.
 م/110