به گزارش تابش کوثر، در ساعات اولیه بامداد، فضانوردان آن مک‌کلین و نیکول آیرز از ناسا، تاکویا اونیشی از آژانس کاوش‌های هوافضای ژاپن (جاکسا) و کیریل پسکوف از سازمان فضایی روسکوسموس، پس از باز شدن دریچه میان ایستگاه فضایی بین‌المللی و فضاپیمای دراگون اسپیس‌ایکس، وارد ایستگاه شدند.
این چهار فضانورد توسط اعضای مأموریت ۷۲، از جمله نیک هیگ، دان پتیت، سونی ویلیامز و بوچ ویلمور از ناسا و الکساندر گوربونوف، آلکسی اووچینین و ایوان واگنر از روسکوسموس مورد استقبال قرار گرفتند.
ناسا همچنان پوشش زنده مراسم استقبال از خدمه «دراگون ۱۰» و خداحافظی با خدمه «دراگون ۹» را از طریق NASA+ ادامه می‌دهد.
اقامت طولانی در فضا و چالش‌های سلامتی
همزمان با ورود خدمه جدید، دو فضانورد ناسا، سونی ویلیامز و بوچ ویلمور، که قرار بود تنها ۱۰ روز در ایستگاه فضایی بمانند، پس از ۹ ماه اقامت اجباری، به زمین بازگشتند. این دو فضانورد به دلیل مشکلات فنی در فضاپیمای استارلاینر بوئینگ، مدت طولانی‌تری در مدار باقی ماندند.
زندگی در فضا تأثیرات جدی بر بدن دارد. دکتر افشین بهشتی، مدیر مرکز پزشکی فضایی دانشگاه پیتسبورگ، در این‌باره گفت: محیط فضا باعث تسریع فرایندهای مرتبط با پیری می‌شود، اما به این معنا نیست که افراد سریع‌تر پیر می‌شوند، بلکه مشکلاتی مانند بیماری‌های قلبی و اختلالات شناختی در فضا سریع‌تر ظاهر می‌شوند.»
تأثیرات بی‌وزنی و پرتوهای کیهانی
یکی از پیامدهای اصلی بی‌وزنی، کاهش تراکم استخوان است که ماهانه حدود ۱ درصد کاهش می‌یابد. با وجود تمرینات ورزشی روزانه، انتظار می‌رود ویلیامز و ویلمور پس از بازگشت، با از دست دادن قابل توجه تراکم استخوان مواجه شوند.
پرتوهای کیهانی نیز خطری جدی برای فضانوردان محسوب می‌شود. به گفته دکتر کریس میسون، استاد فیزیولوژی دانشگاه ویل کرنل، فضانوردان در هر هفته‌ای که در ایستگاه فضایی می‌گذرانند، به میزان یک سال قرار گرفتن در معرض تشعشعات روی زمین، پرتو دریافت می‌کنند.
ناسا اعلام کرده است که ویلیامز و ویلمور پس از بازگشت، تحت یک برنامه ۴۵ روزه برای بازیابی سلامت جسمی قرار خواهند گرفت. دکتر استوان گیلور، پزشک ارشد پرواز ناسا، در این زمینه گفت: «آن‌ها روزانه دو ساعت با مربیان کار می‌کنند تا به وضعیت طبیعی بدن خود بازگردند.»
ویلیامز که تجربه طولانی‌مدتی از اقامت در فضا دارد، پیش از بازگشت خود در مصاحبه‌ای با سی‌ان‌ان گفت: «وقتی به زمین برگردیم، حتی بلند کردن یک مداد هم برایمان سنگین خواهد بود.»
آینده پروازهای فضایی
با رشد سریع برنامه‌های فضایی خصوصی، از جمله مأموریت‌های اسپیس‌ایکس و برنامه‌های بلندپروازانه ایلان ماسک برای سفر به مریخ، دانشمندان در حال بررسی روش‌هایی برای کاهش اثرات مخرب فضا بر بدن انسان هستند. از جمله، تحقیقات جدید نشان داده‌اند که حالت شبیه به خواب زمستانی ممکن است راهی برای کاهش آسیب‌های ناشی از پرتوهای کیهانی باشد.
ویلیامز و ویلمور پس از بازگشت، به لیست معدود فضانوردانی که بیش از ۲۰۰ روز را در فضا گذرانده‌اند، پیوستند. با این حال، آن‌ها از این تجربه پشیمان نیستند. ویلیامز در پایان گفت: «شاید هر دوی ما کمی ناراحت باشیم که این احساس بی‌وزنی پس از ۲۴ ساعت از بین می‌رود، چرا که این یعنی سفر فضایی ما واقعاً به پایان رسیده است.».

م/۱۱۰*