به گزارش تابش کوثر، دانشمندان شواهدی یافته‌اند که نشان می‌دهد آب مایع در دریاچه‌های کم‌عمق مریخ با جو این سیاره در تماس بوده است. این کشف اثبات می‌کند که تمام آب‌های مریخ زیر لایه‌های یخ محبوس نبوده‌اند.
از دهه‌ها پیش، پس از آنکه مأموریت «مارینر ۹» ناسا در دهه ۱۹۷۰ تصاویری از آبراهه‌های خشک مریخ ثبت کرد، دانشمندان به وجود آب در این سیاره مشکوک بودند. اما درباره شکل و مدت زمان بقای این آب بحث‌هایی وجود داشت. برخی مدل‌ها پیش‌بینی می‌کردند که هرگونه آب مایع روی سطح مریخ پیش از ناپدید شدن، زیر لایه‌های یخ محبوس شده است.
با این حال، یافته‌های جدید که در ۱۵ ژانویه در مجله «ساینس ادونسز» منتشر شد، داستان دیگری را روایت می‌کند. الگوهای موج‌مانند که توسط مریخ‌نورد «کنجکاوی» ثبت شده‌اند، نشان‌دهنده وجود آب مایع در سطح مریخ در دوره‌ای از تاریخ این سیاره هستند. این امواج در دو بستر دریاچه در دهانه «گیل» شناسایی شده‌اند؛ منطقه‌ای که «کنجکاوی» از آگوست ۲۰۱۲ در حال کاوش آن است.
کلر موندرو، نویسنده اصلی این مطالعه و رسوب‌شناس در مؤسسه فناوری کالیفرنیا، گفت: «شکل این امواج تنها می‌تواند در زیر آب‌هایی تشکیل شده باشد که در معرض جو قرار داشته و تحت تأثیر باد شکل گرفته‌اند.»
محققان همچنین ارتفاع و فاصله بین امواج را برای تعیین اندازه دریاچه‌ای که این امواج را ایجاد کرده، تحلیل کردند. این ساختارها حدود ۶ میلی‌متر ارتفاع و ۴ تا ۵ سانتیمتر فاصله از هم دارند که نشان می‌دهد توسط امواج کوچک ایجاد شده‌اند. بر این اساس، دانشمندان معتقدند عمق این دریاچه مریخی کمتر از ۲ متر بوده است.
هر دو بستر دریاچه حدود ۳٫۷ میلیارد سال پیش تشکیل شده‌اند که نشان می‌دهد مریخ در آن دوره جوّی به اندازه‌کافی غلیظ بوده و گرما داشته تا آب مایع را برای مدت‌زمانی طولانی‌تر حفظ کند. موندرو افزود: «طولانی‌تر شدن مدت زمان وجود آب مایع، احتمال سکونت میکروب‌ها را در تاریخ مریخ افزایش می‌دهد.» به عبارت دیگر، موجودات زنده ممکن است فرصت بیشتری برای تکامل در این سیاره سرخ داشته‌اند.

م/110*