در عبادت سنگ تمام می گذاشت و هیچ وقت از ایشان ندیدیم که در زمان عبادت آن را سبک بشمارد ، ایشان نماز ها و سجده های طولانی داشت و در دعاهایی که می خواند مثل دعای کمیل و دعای ندبه ، از ابتدا سرش روی سجده بود و با صدای بلند گریه می کرد و طوری بود که ما همه می گفتیم کافیه ، عبادت هم اندازه ای ، عرفی دارد ولی توجه ای نمی کرد ، اصلا ایشان در وادی این دنیا نبود.حالا انشاء الله که خدا قبول کند و ما بتوانیم رهرو تمام شهیدان باشیم