پيام معظّمله به همايش بزرگداشت فقيه وارسته، حضرت آيت الله حاج شيخ محمّد حسن عالم نجف آبادي بسماللهالرّحمنالرّحیم «يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ الَّذينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجاتٍ» پيام معظّمله به همايش بزرگداشت فقيه وارسته، حضرت آيت الله حاج شيخ محمّد حسن عالم نجف آبادياکنون که به همّت ستودني حوزۀ علميه نجف آباد، پنجمين همايش تجليل از عالمان بزرگ و بزرگوار آن سامان، به نام رفيع و ياد بلند فقيه پارسا و عبد صالح مرحوم مغفور حضرت آيت الله آقاي حاج شيخ محمّد حسن عالم نجف آبادي«قدّسسرّهالشّريف» برگزار ميگردد، به روح متعالي آن عالم ربّاني، درود ميفرستيم و از بانيان برپايي اين همايش گرامي قدرداني و تشکّر ميکنيم.
مرحوم آيت الله آقاي حاج شيخ محمّد حسن عالم نجف آبادي که در مراتب علمي، چه در حوزه علميۀ کهن اصفهان و چه در حوزۀ علميه مقدّسه نجف اشرف، از محضر اساتيد و اساطين عاليقدري همانند آيات الله العظام آخوند خراساني و سيّد صاحب عروه و سيّد درچهاي و آخوند کاشي و جهانگيرخان قشقايي و ساير بزرگان علم و عمل «رضواناللهتعاليعليهماجمعين»، استفاضه کرده و به جايگاه رفيع اجتهاد و فقاهت نايل گرديده بودند، به حقّ در مراتب علمي و در وارستگي و التزام به ورع و تقواي الهي نيز، آيتي روشن و دست يافته به جايگاهي بلند و سرمشقي براي همگان به ويژه حوزويان بودند.
معاشرت و مصاحبت و دوستي اين عالم عاليقدر با عالمان عامل و عارفي همچون حضرات آيات آقاي حاج سيّد جمال الدين گلپايگاني و آقاي حاج شيخ غلامرضا فقيه خراساني يزدي «قدّسسرّهما» در نجف اشرف و نيز حضرات آيات آقاي حاج ميرزا علي آقاي شيرازي و آقاي حاج آقا رحيم ارباب «قدّسسرّهما» در اصفهان، که همگي از عارفان بالله و سالکان طريق الي الله تعالي بودند نيز نشانگر شخصيّت و جهتگيريهاي علمي و عملي و اخلاقي و معنوي ايشان است.
آن استفادههاي علمي و تربيتي از محضر اعلام عاليمقام و اين مصاحبتها و دوستيهاي با علماء ربّاني، در مجموع، حقيقتاً، از ايشان شخصيّتي جامع، داراي روحي لطيف و وارسته از تعلّقات و تمنّيات مادّي و دلداده به معنويات ساخته بود و عموم مؤمنين و خصوصاً بزرگان حوزههاي علميه و از جمله استاد عظيم الشّأن، سيّد الطّائفه، حضرت آيت الله العظمي آقاي بروجردي «قدّسسرّهالشرّيف» ، به ايشان اعتنا و علاقه و توجّه خاصّي داشتند.
روحيّات فضيلت آميزي همانند پرهيز از دنيا طلبي و تجملّ گرايي، احترام خالصانه به علماء و بزرگان خصوصاً مراجع تقليد و پاسداشت حرمت و حريم مرجعيّت و پرهيز از کوچکترين اموري که شبهۀ بياعتنايي و بيحرمتي به جايگاه مرجعيّت شيعه داشته باشد، تواضع حقيقي و شهرت گريزي و تلاش خستگي ناپذير براي تعليم و تربيت طلاّب و فضلاي جوان و پرهيز از طرح خود در مجامع حوزوي و عمومي و عدم تلاش و اقدام براي صعود به جايگاههاي ظاهري بالاتر، با وجود مقام والاي علمي و فقاهتي، توجّه به ارشاد و هدايت مؤمنين و ارتباط و دلسوزي و نيکخواهي و دستگيري و معاشرت هدايتآميز با مردم و به همين سبب عنايت به نهاد مسجد و منبر و گفتگوي مستقيم و خيرخواهانه با اهل ايمان براي بيان معارف قرآن و عترت، و همچنين تقيّد به معنويّات و عبادات و تهجّد، و از همه مهمتر اخلاص و خلوص فراوان و پرهيز از دوروييها و رياکاريها، فهرستي کوتاه از فضائل برجستهاي است که مرحوم آيت الله عالم نجف آبادي را در ورع و تقوا، زبانزد عام و خاص ساخته بود.
اينها همان فضائلي است که نياز مبرم امروز جامعۀ ما و خصوصاً روحانيت و حوزههاي علميۀ ماست. صفات حسنهاي که درمان عمدۀ دردهاي مزمن اخلاقي و فرهنگي و اجتماعي ماست. بيترديد، ما امروز براي پر کردن خلأهاي معنوي و نارسائيهاي روحي خود، چارهاي جز «بازگشت به اخلاق» و التزام به اخلاقيّات و صفات حسنهاي که سيرۀ عالمان عاملي همچون مرحوم آيت الله آقاي حاج شيخ محمّد حسن نجف آبادي«رحمةاللهعليه» بوده است، نداريم.
اميد است خداوند متعال به همۀ ما توفيق توجّه و شناخت و عمل به سيرۀ حسنۀ علماء الهي را، که اتخاذ شده و برگرفته از سيرۀ حسنۀ رسول خدا و ائمّۀ هدي «صلواتاللهعليهماجمعين» است، عنايت فرمايد و ارواح عاليۀ عالمان با فضيلت تشيّع را، که راه راستي و درستي را به ما آموختند، متعالي فرمايد و عموم مردم با ايمان نجفآباد خصوصاً روحانيّت گرامي آن شهر عالم دوست و عالم پرور را در شناخت هر چه بهتر اسلاف علمي و معنوي خود و تمسّک به روحيّات اخلاقي و معنوي آنان موفّق بدارد.
از همۀ شما شرکت کنندگان در اين همايش و متصدّيان برگزاري آن صميمانه تشکّر ميکنم و انشاءالله اين حرکت شما در آستان لطف خداوند تعالي، مصداق تعظيم شعائر الهي، به شمار آيد.