خدا رحمت كند علامه سيّد شرف‏الدّين جبل‏عاملى، صاحب كتاب المراجعات را، ايشان يك‏بار به مكه مشرف مى‏شوند. پادشاه عربستان هر ساله در ايّام حج، يك ميهمانى با شكوه با حضور علماى تمامى مذاهب برگزار مى‏كرد. در آن سال، ايشان هم به عنوان عالم بزرگ شيعى، به آن مجلس دعوت مى شود. علامه هنگامى كه وارد مجلس مى‏شود، قرآنى را به شاه عربستان هديه مى‏كند، شاه نيز قرآن را مى‏گيرد و مى‏بوسد.
علامه سيد شرف الدين بلافاصله به او مى‏گويد: تو چرم پرست هستى و مشركى! پادشاه با تعجب مى‏پرسد براى چه؟ علامه جواب مى‏دهد: براى اينكه جلد اين قرآن را كه چرم است بوسيدى! پادشاه مى‏گويد: من به خاطر چرم نبوسيدم، كفش‏هاى من هم چرمى است، ولى آن را نمى‏بوسم! من چرمى را كه جلد قرآن است مى‏بوسم.
سيّد شرف الدّين جواب مى‏دهد: ما هم هر آهنى را نمى‏بوسيم. آهنى را كه ضريح پيامبر است مى‏بوسيم، ولى شما به ما مى‏گوييد: مشرك! پادشاه اندكى تأمّل كرده و مى‏گويد: شما درست مى‏گوييد!
روزى در مسجد النّبى خواستم ضريح پيامبر را ببوسم. يكى از وهّابى‏ها گفت: «هذا حديد» اين آهن است وهيچ فايده‏اى براى تو ندارد. به او گفتم: پيراهن حضرت يوسف نيز پنبه بود، ولى قرآن مى‏گويد: هنگامى كه اين پيراهن را بر روى صورت يعقوب‏عليه السلام انداختند، او بينا گرديد. «فارتدّبصيراً»(۲۴۸)
آرى آن پيراهن از پنبه بود، ولى چون با بدن يوسف‏عليه السلام تماس پيدا كرده بود، با ساير پيراهن ها تفاوت پيدا كرده و توانست انسان نابينايى را بينا كند.
در بنى‏اسرائيل صندوق مقدّسى وجود داشت كه مورد احترام آنان بود. ماجراى اين صندوق بر مى‏گردد به زمان تولّد حضرت موسى عليه السلام.
هنگامى كه آن حضرت به دنيا آمد، مادرش از ترس مأموران و خبرچينان فرعون و با الهامى كه از طرف پروردگار دريافت كرد، كودك خود را در اين صندوق نهاد و در رود خروشان نيل رها كرد. اين صندوق بعدها مورد احترام و تقديس بنى‏اسرائيل واقع شد و در هر حركت مهمّى، اين صندوق، همانند پرچم در جلو جمعيّت بنى‏اسرائيل به حركت در مى‏آمد
در اين صندوق مقدّس يادگارهايى از حضرت موسى ‏عليه السلام و خاندان او قرار داشت. در يكى از جنگ‏ها اين صندوق به تصرّف دشمنان درآمد و دست بنى‏ اسرائيل از آن كوتاه شد. اين اتّفاق، آثار بسيار سوء روانى در ميان بنى ‏اسرائيل بجاى گذاشت. پس از مدّت‏ها و در جريان فرماندهى طالوت، خداوند بازگشت آن را به بنى ‏اسرائيل نويد داد. قرآن در اين ارتباط مى‏فرمايد: نشانه فرماندهى او بر شما بازگشت صندوق معهود است، كه در آن آرامشى است از طرف پروردگار شما و يادگارهاى بجا مانده از دودمان حضرت موسى.(۲۴۹)
خوب، اگر صندوقى كه يادگارهايى از پيامبر خدا، حضرت موسى‏ عليه السلام و خاندان او در آن قرار دارد، مايه آرامش است، آيا صندوقى كه در آن يادگارى از پيامبر اسلام ‏صلى الله عليه وآله باشد، مايه آرامش نيست؟
به همين دليل، هر جا فرزندى از فرزندان پيامبر مدفون باشد، قبر و ضريح او، مايه آرامش است و ما آن را مى‏بوسيم و افتخار هم مى‏كنيم
۲۴۸) يوسف، ۹۶.
۲۴۹) بقره، ۲۴۸.

منبع : کتاب اصول عقائد استاد قرائتی