بخشی از بیمارانی که دیالیز می شوند، مبتلا به ویروس هپاتیت C هستند و امکان دریافت از اهداکننده آلوده، مدت زمان دیالیز و میزان استفاده از داروهای مختلف را کاهش می دهد و از این طریق در طول عمر بیمار نقش دارد. کمبود اعضای پیوندی مهمترین مانع در درمان بیماران نیازمند اعضا است.
محققان بر این باورند پیوند کلیه اهداکننده آلوده به ویروس هپاتیت به بیمار سالم نیز می تواند موفقیت آمیز باشد، ولی نیازمند مطالعات بیشتر است.
به التهاب کبد هپاتیت گفته می شود. التهاب کبد می تواند به فیبروز، سیروز یا سرطان کبد منجر شود. ویروس هپاتیت مهمترین عامل بروز این بیماری است ولی عفونت های دیگری مانند مواد سمی (مصرف الکل و مواد مخدر) و بیماری های خود ایمنی نیز جزء دلایل هپاتیت محسوب می شوند.
تاکنون پنج ویروس اصلی هپاتیت شناخته شده است که به عنوان هپاتیت نوع A، B، C، D و E شناخته می شوند. احتمال سیروز کبدی و سرطان در دو نوع B و C بیشتر است. هپاتیت نوع A و E معمولا بر اثر مصرف آب و غذای آلوده ایجاد می شوند. هپاتیت نوع B، C و D معمولا نتیجه تماس با مایعات آلوده بدن هستند.