فعالیتهایی که صرفا میتوانند آن را در خارج از کشور انجام دهند و جدیدترین ابتکار آنها نفوذ در افکار عمومی با استفاده از بستر فضای مجازی کشور است.
هرچند برخی قوانین مربوط به فعالیت آزاد رسانههای رسمی در کشور نیازمند بازنگری است، اما به نظر میرسد این نظارت بر فعالیت آزادانه مجازی تجزیه طلبانی که قصدشان هدف گرفتن امنیت ملی کشور است، وجود ندارد.
منطقه خاورمیانه به علت قدمت و تمدنی که در خود جای داده، میزبان قومیتهای مختلف و متنوع، با تفکرات و عقاید متفاوت است و به نظر میرسد همین تنوع نژادی، مذهبی و ملی زمینه سوءاستفاده کشورهایی را فراهم کرده که از ایجاد خاورمیانه جدید سود میبرند.
اتفاقی که دیروز سوریه و امروز یمن را به شدت درگیر خود کرده و خروجی اش جز ویرانه و خرابیهای گسترده در این کشورها نیست.
گروهکهایی که روزگاری به منظور مقابله با وحدت یا اعلام استقلال به وجود آمدند و تعدادی از آنها یا از بین رفتند یا قدرت روز اول خود را از دست داده اند و کمتر اعلام حضور میکنند.
کردستان که نقطه آغازین این حرکتها به شمار میآمد، به تحریک برخی از عناصر ضد انقلاب و وابسته به غرب در فاصله اندکی به کانون جنایاتی هولناک بدل شد و بخشهای محدودی از این مناطق یکباره به آتش جنایت عدهای ضدانقلاب گرفتار آمد و در نهایت با وحدت مردم همان مناطق خاموش شد.
ترکمن صحرا، به تحریک برخی از عناصر فرصت طلب و گروههای ضدانقلاب، مثل جنبش ملی مجاهدین (منافقان) به سرنوشتی مشابه کردستان دچار و متاسفانه به یکی از کانونهای درگیریها تبدیل شد، اما به زودی مهار شد.
همچنین در سال ۵۸ نا آرامیهایی در آذربایجان به ویژه در شهر تبریز، به تحریک برخی از شخصیتهای مذهبی ذی نفوذ داخلی و پانترکیستهای ترکیه که خواهان احیای پانترکیسم و ترکستان بزرگ بودند، به وقوع پیوست که آن هم به نتیجهای نرسید.
بلوچها هم با تحریک برخی از رهبران مذهبی و گروههای کمونیستی، یک فضای رویارویی با نظام نوبنیاد جمهوری اسلامی را در منطقه بلوچستان پدید آورده بودند.
در خوزستان هم احزاب و گروههایی مانند جنبش ناسیونالیست عرب، اتحادیه عرب خوزستان و فدائیان خلق، پس از انقلاب اسلامی به انتشار افکار تجزیه طلبانه خود پرداخته و با ایجاد درگیریها و انفجارهایی، تا سال ۱۳۵۹ بر خواستههای تجزیه طلبانه خود اصرار داشتند اما با هوشیاری مردم توطئههای آنان خنثی شد.
اگر چه بعد از پایان جنگ تحمیلی تعداد زیادی از این گروهها یا از بین رفتند یا فعالیت خود را در ایران کاهش دادند، اما به نظر میرسد برخی از آنها هنوز هم دست از اقدامات خود بر نداشتند و در شکل و شمایل جدید فعالیتهای خود را دنبال میکنند؛ ایجاد تفرقه میان شیعیان و اهل تسنن به اضافه تفکرات تجزیه طلبانه قومی و نژادی ابزار و چاشنی کار آنان در بستر فضای مجازی است.
منبع:باشگاه خبرنگاران
ز/365