جاى تعجّب است كه به شخصيّتها و سخنان آنها، اهميت داده مى شود و سخنرانى هايشان ضبط مى شود، امّا قرآن كه در دست ما است اينطور نزد ما ارزش ندارد!
تابش کوثر - آیت الله العظمی بهجت : جاى تعجّب است كه به شخصيّتها و سخنان آنها، اهميت داده مى شود و سخنرانى هايشان ضبط مى شود، امّا قرآن كه در دست ما است اينطور نزد ما ارزش ندارد!
همه مى دانيم كه درباره ى قرآن مقصّريم، و به قرآن و عترت كه عديل قرآن و در همان درجه است، زيرا:«لا يَفْتَرِقانِ، حَتّى يَرِدا عَلَىَّ الْحَوْضَ.» از هم جدا نمى شوند تا اين كه در كنار حوض [كوثر] بر من وارد شوند.(۱) و... معرفت نداريم، چرا به بيانات رسول اكرم ـ صلّى اللّه عليه وآله وسلّم ـ و عترت ـ عليهم السّلام ـ كه در كتب نوشته و ضبط شده، اهميّت نمى دهيم؟!
چرا ما شيعيان، هر روز به پاى منبر اميرالمؤمنين و ائمه ى هدى و رسول اللّه ـ عليهم السّلام ـ نمى رويم و به حِكَم، آداب و معارفى كه الى ماشاءاللّه در اخبار آنها نهفته است گوش فرا نمى دهيم؟! چرا هر روز احاديث اهل بيت ـ عليهم السّلام ـ را مطالعه نمى كنيم يا درباره ى آن درس و بحث نداريم؟!
۱.ر.ك: فضائل الصابة احمد بن حنبل، ص ۱۵؛ مسند احمد، ج ۳، ص ۱۴، ۱۷، ۲۶، ۵۹، ۱۸۲