رسانه الکترونیکی تابش کوثر - آنچه در ذیل می آید کلیپ صوتی از بیانات آیت الله مجتبی تهرانی مورخ ۱۳۹۱/۰۵/۰۱ می باشد

دانلود - MP3/4.53 MB

انسان، در زندگي خود، يا بر اثر «غفلت» و يا بر اثر «سرخوردگي»، درخواست «جلب ضرر» می‌کند؛ اين دو مطلب است:
درخواست ضرر بر اثر غفلت
یک؛ «غفلت» از اينكه وقتي من با مشكلي برخورد كردم، مشكل‏گشايي مافوق اين ابزار مادّي وجود دارد كه اگر من دستم را به سوي او دراز كنم، مشكل من را حلّ خواهد كرد؛ اسم این دعا است. به تعبير ديگر؛ وقتي غفلت از دعا و درخواست از خدا در انسان به وجود مي‏آيد، بر اثر آن مي‏بيند به بن‏بست رسيده است، لذا براي خودش آرزوي ضرر و حتّي آرزوي مرگ مي‏كند.
بدتر از مرگ چیست؟!
در روايتي ديده‏ام كه از حضرت سؤال مي‏كنند: آقا! بدتر از مرگ چيست؟ الآن به هر كس بگوييد بدترين چيز چيست؟ مي‏گويد: مردن و مرگ. اين سؤال را از حضرت مي‏پرسند كه بدتر از مرگ چيست؟ حضرت مي‏گويد: بدتر از مرگ، آن چيزي است كه وقتي به سراغت آمد، آرزوي مرگ كني! چقدر زيبا مي‏فرمايد! يعني آن مسئله آن‏قدر تلخ است كه مرگ نزد آن، براي تو شيرين‏تر مي‏شود. چقدر زيبا! گاهي انسان بر اثر غفلت، براي خودش درخواست ضرر مي‏كند.
دو؛ «سرخوردگي». از دعا غفلت نكرده، اعتقاد هم دارد، ولي ايمانش ضعيف است؛ مثلاً فرض كنيد مرتّب از خدا درخواست مي‏كند، بعد مي‏بيند گره‌اش باز نشد، می‌گوید: اي خدا مرگم بده! من در این مورد، چهارده روايت ديده‌ام كه اگر فرصت كنم، که به اين چهارده روایت اشاره خواهم كرد.[۲] بر اثر سرخوردگي از دعايي كه مستجاب نشده، می‌گوید: خدا مرگم بده![۳] این سرخوردگی، معمولاً و غالباً انسان را به وادي‌ای مي‏كشد كه براي خودش درخواست ضرر مي‏كند. ولي اينكه انسان، نسبت به خود و نسبت به ديگران تقاضا و درخواست ضرر كند، در معارف ما نهي شده است؛ يعني دعا نبايد عليه كسي باشد حتّي خود انسان! اصطلاحاً به چنين دعايي «نفرین» می‌گویند.
استخراج متن بیانات از دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی