جواب:براى ما هر شب، شب قدر است در خوابيدن چون هميشه در ايّام سال شبها مىخوابيم!
در آخر كتاب الفوائد المدنيّة، رساله اى از سيّدبن طاووس ـ رحمه اللّه ـ است. مرحوم سيّد كأنّه از جهت احاطه به روايات و ادعيه، اوّل است. او قايل به الهام بود. مى فرمود:
«إِنِّى لاَءَعْرِفُ مَنْ يَعْرِفُ لَيْلَةَ الْقَدْرِ!» من كسى را مى شناسم كه شب قدر را مى شناسد!(۱)عين عبارت سيّد ـ رحمه اللّه ـ به اين صورت است: «... فَإنَّنى عَرَفْتُ وَ تَحَقَّقْتُ مِنْ بَعْضِ مَنْ أَدْرَكْتُهُ أَنَّهُ كانَ يَعْرِفُ لَيْلَةَ الْقَدْرِ كُلَّ سَنَةٍ عَلَى الْيَقينِ...»؛ (... من بى گمان و على التحقيق بعضى را ديده ام كه در هر سال به صورت يقينى شب قدر را درك مى نمود.) سپس در ادامه مى فرمايد:
«وَ هِىَ رَحْمَةٌ أَدْرَكْتُهُ مِنْ رَبِّ الْعالَمينَ.»؛ (و اين رحمتى از جانب پروردگار جهانيان است كه من نيز آن را دريافته ام.) شگفت اين كه درادامه مى افزايد: «وَ لَيْسَتْ هِىَ بِأَعْظَمَ مِنْ رَحْمَةِ اللّهِ ـ جَلَ جَلالُهُ ـ بِمَعْرِفَةِ ذاتِهِ الْمُقَدَّسَةِ وَ صِفاتِهِ الْمُنَزَّهَةِ وَ مَعْرِفَةِ سَيِّدِ الْمُرْسَلينَ وَ خَواصِّ عِتْرَتِهِ الطّاهِرينَ.»؛ (و اين رحمت، از رحمت خداوند ـ جلّ جلاله ـ در راهنمايى به شناخت ذات مقدّس و صفات پاك و نيز شناخت سرور پيامبران و ويژگان از اهل بيت پاكش، بزرگتر نيست.)
به نظر مى رسد كه مقصود از شناخت خداوند متعال و معصومين ـ عليهم السّلام ـ در اين جا، شناخت مقام نورانيّت و معصومين ـ عليهم السّلام ـ باشد كه سيّد ـ رحمه اللّه ـ آن را از درك شب قدر با اهميّتتر دانسته است واللّه العالم.
گاهى هم دعا از پيش خود انشا مى نمايد. ذيل دعاى عرفه هم يا روايت است، يا از خود سيّد ـ رحمه اللّه ـ . در هر حال، از مضمون آن برمى آيد كه مطالب توحيدى آن، بالاتر از علوم متعارف است!
منبع : پایگاه اطلاع رسانی آیت الله العظمی بهجت