به گزارش شفقنا(پایگاه بین المللی همکاری های خبری شیعه) به نقل از رسا، آیت الله محمدعلی گرامی، استاد برجسته حوزه علمیه قم شامگاه شنبه از دارالقرآن علامه طباطبایی صاحب تفسیر المیزان بازدید کرد.
وی با بیان این که راه اندازی این دارالقرآن اقدامی ارزنده در راستای احیای نام و آثار علامه طباطبایی به شمار می آید، ابراز داشت: آثار و نوشته های حضرت آیت الله علامه طباطبایی باید جمع آوری و به جامعه به ویژه مراکز علمی و حوزوی شناسانده شود.
این استاد برجسته حوزه علمیه قم در ادامه به جایگاه کتاب شریف المیزان اشاره و با بیان این که ما مشابه این تفسیر نداریم، تصریح کرد: ابتکار علامه در المیزان بسیار جالب و مهم است و تفاسیری که بعد از علامه نوشته شده کمتر از چنین خصوصیتی برخوردار است.
وی با بیان این که ابعاد وجودی و شخصیتی علامه طباطبایی تنها به ابعاد فقهی، اصولی، عرفانی و تفسیری خلاصه نمی شود، یادآور شد: ابعاد انسانی شخصیت علامه بسیار مثالزدنی بود و ایشان فردی بسیار مهربان و متواضع بودند.
آیت الله گرامی خاطرنشان کرد: حضرت آیت الله مرحوم طباطبایی به لحاظ عواطف انسانی و اسلامی در درجه بسیار بالایی قرار داشتند و اگر فردی ایشان را نمی شناخت تصور نمی کرد که در این درجه از علم و آگاهی قرار داشته باشند.
وی ادامه داد: علامه ابتدا شروع به تدریس فقه کردند و بعد که دیدند استاد در فقه زیاد است و خلاهایی در عرصه های دیگر وجود دارد به سمت فلسفه و عرفان رفتند و معتقد بودند که تنها با فقه نمی توان به شبهات به ویژه شبهات اعتقادی پاسخ داد و این مطلب را به مرحوم آقای بروجردی نیز منعکس کردند.
آیت الله گرامی با بیان این که علامه طباطبایی از ابتدا مظلوم بود و در حال حاضر نیز این مظلومیت به شکل دیگری ادامه دارد، گفت: در همان اوائل که المیزان منتشر شد قدری سر و صداها علیه علامه بالا گرفت و الان نیز به شکلی دیگر این سروصداها وجود دارد که البته علیه شخص ایشان نیست.
وی بیان داشت: در همان اوائل به قدری فشارها علیه علامه زیاد شد که ایشان از دو نفر از آقایان تقریض گرفت و در ابتدای کتاب نیز چاپ کردند تا فشار به ایشان کم شود و جو کمی آرام شد.
آیت الله گرامی تاکید کرد: مساله و جو جدید علیه شخص ایشان نیست بلکه طیفی در حوزه هستند که با عرفان و فلسفه مخالف اند؛ البته من تصور می کنم این طیف در ظاهر مشکلی ندارند و همه آنها افراد خوبی هستند اما احتمال می دهم ولو با چندین واسطه به افکار ناسالمی بخورد که منجر به ایجاد اختلاف در حوزه شود و باید مراقب این بود.