سوال : لطفا توضیحاتی درباره حدیث زیر که هر گونه قیامی را قبل از قیام امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف جایز نمی داند ، بفرمایید .
« كُلُّ رَايَةٍ تُرْفَعُ قَبْلَ قِيَامِ الْقَائِمِ فَصَاحِبُهَا طَاغُوتٌ يُعْبَدُ مِنْ دُونِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ »
هرپرچمی که قبل از قیام قائم برافراشته شود صاحب آن طاغوتی است که غیر خدا را میپرستد .
-پاسخ : بنده از جوانان در مباحثی که در دانشگاه های داخل و خارج از کشور در کرسی های آزاد اندیشی مطرح می شود این درخواست را دارم که اولا محدوده بحث را رعایت کنند و ثانیا بیاییم در مسائل اجتماعی و سیاسی بر مبنای یک مصداق رای صادر نکنیم و دنبال این نباشیم که بخواهیم با یک مصداق نظر یکدیگر را عوض کنیم.
- بعد از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم خلفای اول و دوم جلوی نقل حدیث را گرفتند و گفتند حسبنا کتاب الله ، فقط مبنای ما کتاب خداست و از زمان خلیفه سوم یک مقدار این قانون اجتماعی کنار زده شد و آنهایی که پیامبر اکرم را درک کرده بودند ، احادیث ایشان را نقل کردند که از این زمان هم کم کم افرادی شروع به جعل حدیث کردند ، کسانی مثل ابوهریره ، سمره بن جندب که در تاریخ به جاعلین حدیث شهرت دارند. اینها در تطهیر بنی امیه و بنی عباس احادیثی را جعل کردند . مثلا ابوهریره بیشتر از دو ماه پیامبر اکرم را ندیده است که در این دوماه هم 24 ساعته همنشین ایشان نبوده اما در کتاب صحیح بخاری حدود 22 هزار حدیث از ابوهریره نقل شده است که به لحاظ شرایط عادی امری غیر ممکن است.
- سند حدیثی که حکم خدا بخواهد از آن صادر شود باید مورد برسی قرار بگیرد ، به طور مثال در برسی سند حدیث در علم رجال می بینیم که یک حدیث 15 واسطه داشته تا به دست ما رسیده است . در ابتدا برسی می کنیم که سلسه سند این حدیث متصل است یا خیر ؟ مثلا فردی که حدیث را نقل کرده برای قرن سوم بعد از اسلام است و این شخص از فردی که در زمان حیات پیامبر اکرم بوده حدیث را نقل کرده است که معلوم می شود یک واسطه حدیثی مشخص نیست. چون این واسطه حدیثی معلوم نیست این حدیث از نوع مرفوع است و کنار گذاشته می شود. حدیثی مورد اعتنا قرار می گیرد که اگر 15 واسطه ناقل دارد این افراد ، هم متصل به یکدیگر از حیث تاریخی باشند و هم افراد صحیح العملی در زمان حیاتشان باشند که این موارد با علم رجال برسی می شود.
رد سند حدیث مذکور
- حدیث مذکور را حسین بن مختار نقل کرده است که علامه مجلسی این حدیث را حدیث ضعیفی می داند. همچنین شیخ طوسی ناقل حدیث را به عدم وثاقت و واقفی بودن تصریح می کند( واقفی مذهبی است که تا امام موسی کاظم علیه السلام را به عنوان امامت پذیرفتند و بعد از ایشان را به عنوان امام معصوم قبول ندارند )
علامه حلی هم این حدیث ضعیف شمردند.
شیخ بهایی در کتاب مشرق الشمسین هم ناقل حدیث را غیر موثق می داند .
پس اصل سند حدیث طبق نظر علامه مجلسی ، علامه حلی ، شیخ طوسی و شیخ بهایی غیر موثق است.
مرحوم ایت الله خویی هم می گوید حسین بن مختار شخصیتی است که دوازده امامی نیست و واقفی مذهب است و از این جهت به کلامش نمی توانیم اعتباری قائل شویم
نباید از مسیر باطل دعوت به حق کرد
- سند روایت را برسی کردیم و حال می رویم سراغ دلالت آن ، ما دو جور دعوت داریم ، یکی دعوت به حق و دیگری دعوت به باطل ، اگر کسی ظاهر و باطنش دعوت به حق کند و این دعوت را از مسیر درستی انجام دهد کار درستی کرده است زیرا دنیا بر مبنای حق است. دعوت به حق در صورتی خوب نیست که فرد از مسیر نادرستی بخواهد به حق دعوت کند مثلا بخواهد با فردی که فساد اخلاقی دارد دوست باشد و در مجالس نادرست با وی شرکت کند تا او را بپذیرد و بعد بتواند از مطالب ناشایست اخلاقی دورش کند که این راهکار پسندیده ای نیست و نباید از مسیر باطل دعوت به حق کرد.
.jpg)
امام خمینی هیچ وقت دعوت به خود نکرد
- نکته دیگر اینکه ،اصل انقلاب کردن علیه باطل زیر مجموعه امر به معروف و نهی از منکر است . امام خمینی دعوت به حق کردند که اگر این دعوت به حق در طول دعوت به حق امامان معصوم باشد اشکالی ندارد اما اگر در عرض دعوت به حق امامان باشد و برای مطرح کردن خود شخص قیام کننده باشد اشکال دارد و دعوت به حق نیست . حال سوال این است که امام خمینی حکومت شاه را دعوت به حق می کند و وی نمی پذیرد و اقدام عملی می کند که این دعوت به خود بود؟ یا دعوت به حق ؟
- در این حدیث آمده هر پرچمی که قبل از قیام قائم برافراشته شود ، یعنی زمان امامان معصوم را هم شامل می شود. پس قیام امام حسین علیه السلام هم باید طاغوت باشد که قطعا اینچنین نیست.
قیام شهدای فخ مورد تایید امام معصوم قرار گرفته است
- در زمان امام موسی بن جعفر علیه السلام قیام شهدای فخ را داریم که حسین بن علی خدمت موسی بن جعفر علیه السلام می رسد و کسب اجازه می کند. مرحوم ابو الفرج اصفهانی در کتابشان و شیخ طوسی در عیون الاخبار امام رضا علیه السلام نقل کرده اند که امام موسی کاظم علیه السلام ضمن تایید او و اعتراض به حکومت عباسیان فرمودند: تو کشته می شوی ولی ضربه ات را محکم بزن بر حکامی که علیه آنها قیام می کنی زیرا آنها فاسقند ولی به ایمان تظاهر می کنند و شر خودشان را پنهان می دارند و سپس فرمود : انا لله و انا الیه راجعون ، خدا پاداش شهیدان را به تو عنایت کند و من پاداش شهیدان را برای یاران تو از خدا می خواهم این یک نمونه از قیام هایی است که در زمان قبل از قیام امام زمان عجل الله تعالی فرجه بوده و مورد تایید امام معصوم قرار گرفته است.
