تحقیقات جهانی درباره شرکتهای کوچک‌ومتوسط نشان می‌دهد که انگلستان، ژاپن، اندونزی، کانادا و دیگر کشورها به سمت تأمین اعتبار از بازارهای سرمایه رفته‌‌اند.

به گزارش تابش کوثر، ملاحظات آمار و ارقام مربوط به عملکرد شرکتهای کوچک و متوسط و دانش‌بنیانها در کشورهای صنعتی جهان از جمله ژاپن، ایالات متحده امریکا، آلمان و اقتصادهای نوظهور مانند هند، کره جنوبی و چین حکایت از آن دارد که بخش عمده‌ای از تولید ناخالص داخلی این کشورها ناشی از فعالیت شرکتهای کوچک و متوسط است.

در این میان تعبیه راهکارهای تأمین منابع مالی از طریق بازار سرمایه پس از تعریف معین از این شرکتها در کشورهای مختلف جهان، از اوایل دهه ۹۰ میلادی آغاز شده به نحوی که هم‌اکنون در بسیاری از کشورهای پیشرفته و اقتصادهای نوظهور، بازارهای منسجم و قانونمندی در قالب بازار سهام شرکتهای کوچک و متوسط استقرار یافته و رویه‌های متناظر با پذیرش و انجام معاملات سهام این بنگاه‌ها تدوین و اجرایی شده است.

در بسیاری از کشورهای جهان از جمله انگلستان، ژاپن، اندونزی، کانادا و دیگر کشورها معیار گزارشگری مالی برای واحدهای تجاری کوچک و متوسط، براساس اندازه شرکتها متغیر است.

این معیار کمی، تعداد کارکنان، مبلغ فروش، سرمایه، جمع کل داراییها (ترازنامه)، حجم و گردش معاملات را شامل می‌شود که میزان یا دامنه مورد نظر برای تفکیک و طبقه‌بندی آن در کشورها با توجه به ویژگیهای محیط اقتصادی، اجتماعی، بخشها و صنایع مختلف متفاوت است.

در واقع بنگاه‌های کوچک و متوسط در کشورهای مختلف جهان دارای ویژگیهای مشترکی هستند اما تعریف یکسان و واحدی برای این بنگاه‌ها وجود ندارد و هر کشوری با توجه به شرایط خاص خود، تعریفی از این بنگاه‌ها ارائه کرده است.

همچنین در بازارهای سرمایه مطرح جهان همچون بورس تورنتو کانادا، بورس سهام لندن، بورس کره جنوبی، بورس استانبول ترکیه و بورس بمبئی هند، براساس گزارشهای انجمن بین‌المللی مالی توسعه‌ای اروپا و در بانک جهانی بازاری مجزا برای پذیرش و عرضه شرکتهای کوچک و متوسط به وجود آمده است که وظیفه آن گسترش و رشد یک بازار حرفه‌ای با شرایط مناسب برای پذیرش این بنگاه‌ها و ایجاد کیفیت بیشتر خدمات تأمین مالی و فراهم کردن مشاوران و متخصصان لازم برای سرمایه‌گذاران در زمینه تصمیم‌گیری بهتر برای سرمایه‌گذاری در شرکتهای کوچک و متوسط است.

به گزارش تسنیم، بررسی انواع روشهای تأمین مالی شرکتهای کوچک و متوسط (حتی شرکتهای دانش‌بنیان) نشان می‌دهد که روش تأمین مالی مبتنی بر سرمایه نسبت به روش مبتنی بر بدهی با شرایط موجود داخلی سازگارتر بوده و دارای مزیتهای بیشتری است به ویژه آنکه تأمین مالی از طریق بازار سرمایه نیازی به پرداخت وثیقه‌های سنگین و نرخ سودهای بالا نداشته و اغلب بدون هزینه صورت می‌گیرد.

البته نکته مهم در زمینه تأمین مالی شرکتهای کوچک و متوسط، مکمل بودن بازار پول و سرمایه در این خصوص است و اینکه هر بنگاه به هر دو روش برای تأمین مالی نیازمند است.

بر این اساس برای آنکه این دو بازار هم‌راستا با یکدیگر به هدف تأمین مالی شرکتهای SME جامه عمل بپوشاند باید برای شرکتهای کوچک و متوسط که در بازار سرمایه پذیرش می‌شوند، مزیت‌سازیهای لازم در بازار پول نیز صورت گیرد.

منبع:تسنیم
ی/۶۰۰