رسانه الکترونيکی تابش کوثر 21 بهمن 1391 ساعت 23:50 http://tabeshekosar.ir/vdcg.u9xrak9z3pr4a.html -------------------------------------------------- عنوان : بیان حقایقی از هفت آسمان و کرسی و عرش -------------------------------------------------- متن : دانلود-FLV/20.07 MB دانلود-MP3/6.16 MB در بحث های جهان شناسی دانشمندانی که علم نجوم را دنبال می کنند ، می گویند این جهان دارای سیارات و منظومه ی شمسی است و این منظومه ی ما درون کهکشانی قرار دارد که آن کهکشان میلیارد ها منظومه شمسی در خودش دارد و ما در یکی از این منظومه ها هستیم که بسیاری از این منظومه ها در یک کهکشان است در حالی که ما میلیون ها کهکشان هم داریم و همه ی آنچه علم نجوم به آن رسیده است حاکی از این است که تمام اینها مربوط به آسمان اول است یعنی به آسمان دوم کسی راه پیدا نکرده است چون آسمان دوم محتاج عروج است ایشان در ادامه افزود : آسمان دوم در حیث باطن در همین آسمان است یعنی این طور نیست که ما از این آسمان برویم بیرون و هزاران کیلومتر برویم تا برسیم به آسمان دوم نه این شکلی نیست باطن و ملکوت این آسمان با آن گستردگی که دارد ، آسمان دیگری است که آن آسمان بر این آسمان حکومت می کند احاطه دارد آن آسمان (آسمان دوم) بر این آسمان (آسمان اول) به خاطر اینکه لطیف تر یعنی آسمان دوم نسبت به آسمان اول الطف است و لذا چون الطف است پس محیط است باز آسمان سوم نسبت به آسمان دوم محیط است چون الطف است و همانطور تا می آید و به کرسی می رسد ، کرسی حقیقتی است ، یک جهان لاینهایی وسیعی است که در روایت از امام صادق سلام الله علیه سوال می کنند می فرماید هفت آسمان در مقابل کرسی ( هفت آسمان نه یک آسمان که هزاران کهکشان و هر کهکشان هزاران منظومه درآن هست ) مثل یک انگشتری است که در یک بیابان افتاده باشد یا مثل یک دانه سنگ ریزی ای که در بیابان پر است از سنگ ریزه یعنی هفت آسمان در برابر کرسی انقدر کوچک است این مرجع تقلید در ادامه گفت : اگر انسان بخواهد در عظمت آسمان ها فکر کند همین آسمان اول با اینکه آسمان ادنی است دنیا ، دنیا یعنی پایین یعنی پست ، نا چیز، این دنیای ناچیز ما آسمان ناچیز ما که میلیون ها کهکشان دارد و هر کهکشان ای میلیون ها منظومه دارد و همه هم دارند به سوی او حرکت می کنند یعنی به سوی یک مبدا در حرکتند این قانون انا لله و انا الیه راجعون راجع به همه ی کهکشان ها هم هست اما کهکشان ها از جایی به جای دیگر حرکت می کنند این حرکت به سوی چیست بحثش جداست ولی در آسمان دنی و دنیای پایین و آسمان از یک جهتی پایین و از یک جهتی پست است یعنی به نسبت آن آسمان بالا پست است و رتبه اش پایین تر است و به خاطر اینکه ان لطافتی که آسمان دوم دارد این ندارد (چون آن آسمان دوم الطف است به نسبت آسمان اول که دنیای ما باشد) حکومت دارد ، احاطه دارد آسمان دوم محیط بر آسمان اول است و همین طور آسمان دوم بر سوم یعنی آسمان دوم به نسبت به آسمان سوم دنیا محسوب می شود و آسمان سوم نسبت به آسمان چهارم دنیا محسوب می شود در حالی که خودش خیلی لطافت دارد اما بحث تلطیف و لطافت های جسمانی همانطور ادامه پیدا می کند تا می خواهیم به کرسی برسد کرسی حقیقت محیط بر هفت آسمان است که امام فرمود هفت آسمان در برابر کرسی مثل انگشتری که در بیابان یا سنگ ریزه ای که در بیابان گم شود اینقدر در مقابل کرسی کوچک است و بعد می فرماید که کرسی در مقابل عرش در مقابل یکی از سرادقات عرش (عرش سرادقی دارد که یکی از سرادقاتش سرادق العظمه یکی از سرادقاتش سرادق العزه است ) هر سرادقی که دارد اینها محل ظهور و بروز و تجلی تام اسماء الله هستش این است که انسانی که عروج کرده پیامبر ما رفته به مبدا العظمه رسیده که ان مبدا العظمه و مبدا القدره و مبدا العزه و مبدا الکبریایی یعنی تجلیات جمیع اسماء است انجا می خواهد ان آیات که مربوط به خود خداست ، تجلیات حضرت حق را در سرادق عرش ببیند